Παρουσίαση Α' ΓΑΛΛΙΑΣ και Α' ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ απο betonews.com

Α΄ Γαλλίας

Παρί Σεν Ζερμέν
Τίτλοι: 4 Πρωταθλήματα (1986,1994,2013,2014), 8 Κύπελλα (1982, 1983, 1993, 1995, 1998, 2004, 2006, 2010), 4 Λιγκ Καπ(1995, 1998, 2008, 2014), 4 Σούπερ Καπ (1995, 1998, 2013,2014), 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (1971), 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1996), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (2001)

Εδρα: Parc des Princes 46480
Η Παρί πέρσι κατέκτησε το δεύτερο σερί πρωτάθλημα, ενώ πήρε και το Λιγκ Καπ κερδίζοντας στον τελικό τη Λυών. Ξεκίνησε μουδιασμένα τη χρονιά, αλλά από τον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος και μετά, «εξαφανίστηκε» από Μονακό και Λιλ, με αποτέλεσμα να τελειώσει τη χρονιά με εννέα βαθμούς απόσταση από τους «μονεγάσκους» και 18 από τους «λιλουά». Ουσιαστικά δεν ζορίστηκε σε καμία περίπτωση να επιβεβαιώσει τον τίτλο του φαβορί και εντός συνόρων απέδειξε ότι δεν υπήρχε ομάδα να την κοντράρει αρκετά.
Από εκεί και πέρα εκτός συνόρων έφτασε και πάλι μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά εκεί υπήρχε και πάλι ταβάνι. Πρόπερσι ήταν η Μπαρτσελόνα, πέρσι η Τσέλσι και το όνειρο των Παριζιάνων για να φτάσουν στην κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης αποδείχτηκε για μία ακόμη χρονιά απατηλό.

Προπονητής: Laurent Blanc. Ισχυρή προσωπικότητα, έχει φανατικούς θαυμαστές αλλά και έντονους αμφισβητίες. Μεγαλύτερη επιτυχία στην προπονητική του καριέρα είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος με την Μπορντό. Διαδέχτηκε πέρυσι τον Ancelloti με τον οποίο η Παρί επέστρεψε στην κορυφή μετά από 14 χρόνια. Κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά και το Λιγκ Καπ, στο Τσάμπιονς Λιγκ όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το στάδιο των προημιτελικών και κατηγορήθηκε για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τη ρεβάνς στο Λονδίνο με την Τσέλσι, στην ήττα με 2-0 που έφερε τον αποκλεισμό. Σε κάθε περίπτωση οι απαιτήσεις αυτού του πάγκου είναι τεράστιες και ο Blanc θα πρέπει να δώσει μεγάλη μάχη για να είναι ασφαλής στη θέση του. Κάθε τι λιγότερο από την κατάκτηση του τίτλου θα είναι αποτυχία, ενώ φέτος πρέπει να οδηγήσει τους Παριζιάνους και στην ευρωπαϊκή υπέρβαση, αλλιώς δύσκολα θα μείνει για τρίτη σερί χρονιά στον πάγκο της Παρί.

Μεταγραφές
Η πιο σημαντική προσθήκη για την Παρί είναι αυτή του David Luiz που αποκτήθηκε από την Τσέλσι. Για τον Βραζιλιάνο άσο δαπανήθηκαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Επίσης ήρθε δανεικός από την Τουλούζ, ο ταλαντούχος Aurier, αλλά δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το ρόστερ, αλλά ενδεχομένως να είναι μία καλή λύση στο δεξί άκρο της άμυνας.
Από εκεί και πέρα ο Γάλλος διεθνής φορ Bahebeck επέστρεψε από το δανεισμό του, όπως και ο νεαρός κίπερ Areola, ο οποίος δόθηκε και πάλι δανεικός στην Μπαστιά. Από τις αποχωρήσεις ξεχωρίζει αυτή του Menez για τη Μίλαν και του Alex για την ίδια ομάδα. Επίσης παρελθόν αποτελεί και ο τέως αρχηγός της ομάδας, Jallet, ο οποίος είχε χάσει από καιρό τη θέση του βασικού και παραχωρήθηκε στη Λυών. Ο Di Maria δεν έχει αποκτηθεί ακόμη παρά τις προσπάθειες που γίνονται και μάλλον δε θα γίνει ποτέ αν πιστέψουμε όσα είπε ο πρόεδρος της Παρί Κελαϊφί κατά την παρουσίαση της μεταγραφής του Νταβίντ Λουίς.

Εκτιμούμε πως η Παρί, εύκολα ή δύσκολα (πιθανότερο το πρώτο), θα φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου. Από εκεί και πέρα, θέλει τουλάχιστον το ένα από τα δύο άλλα τρόπαια (Κύπελλο ή Λιγκ, γιατί όχι και τα δύο), αλλά η υπέρβαση αναζητείται στην Ευρώπη. Αν ο Blanc δεν την φτάσει τουλάχιστον μέχρι τα ημιτελικά, είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραμείνει στο Παρίσι.

Φιλικά παιχνίδια
ΧΑΡΤΜΠΕΡΓΚ – ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ 0-3
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ – ΒΙΝΤΕΟΤΟΝ 4-3
RB ΛΕΙΨΙΑ – ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ 4-2
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ – ΝΙΣ 2-1
ΚΙΤΣΙ – ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ 2-6
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ – ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ 2-0

ΜΟΝΑΚΟ 
Τίτλοι: 7 Πρωταθλήματα (1961, 1963, 1978, 1982, 1988, 1997, 2000), 5 Κύπελλα (1960, 1963, 1980, 1985, 1991), 1 Λιγκ Καπ (2003), 4 Σούπερ Καπ (1961, 1985, 1997, 2000), 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (2013)

Εδρα: Stade Louis ll 18500
Πέρυσι τερμάτισε στην 2η θέση και εξασφάλισε μία θέση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προπονητής: Leonardo Jardim.Από το 2001 στους πάγκους ο Πορτογάλος έφτιαξε ουσιαστικά το όνομά τους τη σεζόν 2011-2012 με μία εξαιρετική χρονιά στην Μπράγκα. Την επόμενη χρονιά ήρθε στον Ολυμπιακό, αλλά δεν έπεισε τη διοίκηση των πρωταθλητών Ελλάδας και αποχώρησε. Ακολούθησε η Σπόρτινγ Λισαβόνας στην οποία είχε μία καλή χρονιά και πλέον του δίνεται η μεγάλη ευκαιρία. Η Μονακό του εμπιστεύτηκε ένα εξαιρετικά και πανάκριβο ρόστερ και ο Πορτογάλος ελπίζει πως η δεύτερη δοκιμή του στο εξωτερικό θα είναι πιο επιτυχημένη από την πρώτη. Σε κάθε περίπτωση είμαστε επιφυλακτικοί με αυτήν την επιλογή, αφού για την πρώτη φορά ο Jardim αναλαμβάνει ένα ρόστερ τόσο υψηλού επιπέδου.

Μεταγραφές
Η απώλεια του James Rodriguez είναι από μόνη της ένα μεγάλο θέμα για την Μονακό και αυτομάτως το πρόσημο στις μεταγραφές είναι αρνητικό. Από εκεί και πέρα δεν χάθηκε κάποιος σημαντικός παίκτης με πρωταγωνιστικό ρόλο την προηγούμενη χρονιά. Επίσης στις προσθήκες δεν είχαμε κάτι σημαντικό, αφού χάλασε η μεταγραφή του Valdes, αλλά η Μονακό παρακολουθεί το τι θα γίνει με τον Cech στην Τσέλσι κι αν αυτός χάσει τη θέση του από τον Courtois, τότε ίσως να δούμε τον Τσέχο στα ερυθρόλευκα. Από εκεί και πέρα αποκτήθηκε πλέον με μεταγραφή ο Abdennour, ενώ ήρθαν στο Μονακό ο ταλαντούχος Bakayoko και ο νεαρός Πορτογάλος Fabinho, για τον οποίο οι προσδοκίες είναι αρκετά μεγάλες και τον βοηθά πως θα δουλέψει με τον Jardim. H μεγάλη διαφορά στο θετικό κομμάτι είναι πως επιστρέφει μετά τον πολύμηνο τραυματισμό του o Falcao και αυτό είναι ίσως η σημαντικότερα «μεταγραφή» του συλλόγου.
Όλα δείχνουν ότι είναι και πάλι φαβορί για την κατάκτηση της 2ης θέσης, αφού είναι σχεδόν αδύνατον να χτυπήσει το πρωτάθλημα από την Παρί. Πάντως με το δυνάμωμα των Μαρσέιγ και Λυών, το έργο της για τη συγκεκριμένη θέση θα είναι πιο δύσκολο από πέρυσι.

Φιλικά παιχνίδια
ΜΟΝΑΚΟ – ΣΕΝΤ ΒΙΤ 12-0
ΤΖΟΥΝΙΟΡ – ΜΟΝΑΚΟ 0-1
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΝΑΣΙΟΝΑΛ – ΜΟΝΑΚΟ 2-4
ΠΑΡΜΑ – ΜΟΝΑΚΟ 0-2
ΒΑΛΕΝΘΙΑ - ΜΟΝΑΚΟ 2-2
ΑΡΣΕΝΑΛ - ΜΟΝΑΚΟ

ΛΙΛ  
Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα (1946, 1954, 2011), 6 Κύπελλα (1946, 1947, 1948, 1953, 1955, 2011), 4 Πρωταθλήματα Β Γαλλίας (1964, 1974, 1978, 2000), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (2004)

Εδρα: Stade Pierre-Mauroy 50186
 
Πέρυσι τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας κι εξασφάλισε την πρόκρισή της στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου ήδη απέκλεισε την Γκρασχόπερς και βρίσκεται στα πλέι οφ, ένα βήμα πριν την είσοδό της στους ομίλους.
Σε μία χρονιά μεταβατική, με τις απαιτήσεις να είναι μειωμένες, λόγω πολλών οικονομικών, και όχι μόνο, αλλαγών, ο Rene Girard απέδειξε για μία ακόμη φορά πόσο εξαιρετικός προπονητής είναι. Ο έμπειρος Γάλλος έχτισε μία ομάδα πάνω στην αμυντική της λειτουργία και «φονική» στο να εκμεταλλεύεται τα λάθη των αντιπάλων και κάπως έτσι οι «λιλουά» κατάφεραν να βρεθούν πίσω από Παρί και Μονακό, οι οποίες θεωρητικά αλλά και πρακτικά αποδείχτηκαν εκτός συναγωνισμού. Ο γκολκίπερ Enyeama κράτησε απαραβίαστη την εστία του για περισσότερα από 1.000 λεπτά, η Λιλ ήταν γεμάτη ουσία και δίκαια πιστώθηκε αυτό το σημαντικό επίτευγμα.

Προπονητής: René Girard. Ο άνθρωπος που χάρισε στη Μονπελιέ το μοναδικό της πρωτάθλημα θα κάτσει στον πάγκο της Λιλ για δεύτερη σερί χρονιά. Πέρυσι πέτυχε ένα μικρό θαύμα, αφού σε μία χρονιά μεταβατική και με σημαντική μείωση του προϋπολογισμού, ο έμπειρος Γάλλος τεχνικός οδήγησε τη Λιλ στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα οι επιτυχίες ήρθαν με έναν τρόπο που δεν συνηθίζει ο Girard, δηλαδή μέσα από την εξαιρετική αμυντική συμπεριφορά των «λιλουά», παρότι ο ίδιος είναι θιασώτης του επιθετικού ποδοσφαίρου. Σε κάθε περίπτωση απέδειξε πως είναι ένας μεγάλος γνώστης του ποδοσφαίρου και μία ισχυρή προσωπικότητα που μπορεί να δημιουργήσει ομάδες και να αναδείξει παίκτες.

Μεταγραφές
Σε ήσυχα και σταθερά νερά κινήθηκε η Λιλ στο μεταγραφικό παζάρι. Συμπεριφέρθηκε λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που κινήθηκε σε όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς, με τον Girard να έχει τον πρώτο λόγο και να δίνει βάρος στη διατήρηση του κορμού. Ο Origi πουλήθηκε στη Λίβερπουλ, αλλά θα μείνει δανεικός για μία ολόκληρη χρονιά και αυτό θα βοηθήσει πάρα πολύ τους «λιλουά». Η δεξιά πλευρά ενισχύθηκε με τη σημαντικότερη μεταγραφή της Λιλ φέτος, τον Corchia από την Σοσό, ενώ μπροστά από αυτόν ενδέχεται να αγωνιστεί ο Πορτογάλος Lopes που ήρθε σαν δανεικός από την Μάντσεστερ Σίτι. Δεν αποχώρησε κάποιος σημαντικός παίκτης, αν και ζητά να αποχωρήσει ο Ιβοριανός σταρ Salomon Kalou, αλλά προς το παρόν παραμένει στην ομάδα. Το πρόσημο στις κινήσεις είναι σίγουρα θετικό.
Δύσκολα η Λιλ θα αντέξει σε διπλές υποχρεώσεις (πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ, εφόσον προκριθεί στους ομίλους) και αυτό δεν θα της επιτρέψει να ανέβει ψηλότερα από την 5η θέση. Αυτή είναι τουλάχιστον η προσωπική μας εκτίμηση για την ενδεχόμενη πορεία της.

Φιλικά παιχνίδια
ΛΙΛ – ΒΙΣΟΤΣΙΝΑ ΖΙΛΧΑΒΑ 0-1
ΚΟΥΡΤΡΑΪ – ΛΙΛ 2-1
ΖΕΝΙΤ – ΛΙΛ 1-0
ΛΙΛ – ΜΑΚΑΜΠΙ ΧΑΪΦΑ 2-0

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ
ΓΚΡΑΣΧΟΠΕΡΣ – ΛΙΛ 0-2
ΛΙΛ – ΓΚΡΑΣΧΟΠΕΡΣ 1-1

ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ
Τίτλοι: 10 Πρωταθλήματα (1957, 1964, 1967, 1968, 1969, 1970, 1974, 1975, 1976, 1981), 6 Κύπελλα (1962, 1968, 1970, 1974, 1975, 1977), 1 Λιγκ Καπ (2013), 5 Σούπερ Καπ (1957, 1962, 1967, 1968, 1969), 3 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας(1963, 1999, 2004)

Εδρα: Stade Geoffroy Guichard 36600
Πέρυσι τερμάτισε στην 4η θέση της βαθμολογίας και εξασφάλισε την έξοδο της στο Γιουρόπα Λιγκ.

Η Σεντ Ετιέν είχε αρκετά καλή παρουσία για δεύτερη σερί χρονιά. Μπορεί το όνειρο της τριάδας και της εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ να μην πραγματοποιήθηκε, αλλά σε κάθε περίπτωση έπαιξε πολύ καλό, επιθετικό ποδόσφαιρο, όμως πλήρωσε ένα «νεκρό διάστημα» μέσα στη χρονιά. Ποιο ήταν αυτό; Από τις 20 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 2013, οι «στεφανουά» έκαναν μόλις μία νίκη σε οκτώ ματς πρωταθλήματος κι έμειναν αρκετά πίσω στη βαθμολογία. Από εκεί και πέρα ανέκαμψε σταθερά, αλλά δεν πρόλαβε τον μεγάλο της στόχο. Τελείωσε το πρωτάθλημα με αήττητο σερί εννέα αγώνων, αλλά οι τρεις ισοπαλίες σε αυτό το διάστημα κόστισαν ακριβά.

Προπονητής: Christophe Galtier. Αν μη τι άλλο αυτός ο προπονητής είναι άξιος συγχαρητηρίων. Όχι μόνο έχει πετύχει αρκετά πράγματα με την Σεντ Ετιέν, έναν σύλλογο που είχε πολλά χρόνια να γευτεί την κατάκτηση ενός τίτλου (Λιγκ Καπ το 2013, αλλά συνδυάζει εδώ και δύο χρόνια ουσία με θέαμα, παρότι δεν έχει καταφέρει ακόμη την υπέρβαση της εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η ομάδα του όμως κέρδισε και πάλι την ευρωπαϊκή έξοδο. Απόλυτα επιτυχημένος, αλλά φέτος πρέπει να κάνει το βήμα – παραπάνω, τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και να ψάξει μία επιτυχημένη πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ.

Μεταγραφές
Σημαντική είναι η προσθήκη του Ολλανδού στράικερ Van Wolfswinkel, ο οποίος μπορεί να πιάσει στο γαλλικό πρωτάθλημα. Επίσης καλή μεταγραφή είναι και ο Monnet – Paquet από την Λοριάν. Ο Nicolita δεν έπεισε ούτε στη Ναντ, δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να προσφέρει κάτι.
Στον αντίποδα υπήρχαν αρκετές σημαντικές αποχωρήσεις. Ο Brandao πήγε στην Μπαστιά και το κενό που αφήνει στη γραμμή κρούσης είναι μεγάλο. Ο Zouma έφυγε για την Τσέλσι κι ο Guilavogui επέστρεψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Μεγάλες απώλειες στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Το πρόσημο στις μεταγραφές των «στεφανουά» είναι σίγουρα αρνητικό.
Όσον αφορά για το τι περιμένουμε από την Σεντ Ετιέν, σίγουρα ο μεγάλος στόχος του συλλόγου είναι η 3η θέση και η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά με την ενδυνάμωση των Λυών, Μαρσέιγ και τη δεδομένη ισχύ των Παρί, Μονακό, Λιλ, φρονούμε ότι ένας ρεαλιστικός στόχος για τη Σεντ Ετιέν, αν δεν ενισχυθεί περισσότερο, μπορεί να είναι το πλασάρισμα στην πρώτη πεντάδα, με ταβάνι και πάλι την 4η θέση.

Φιλικά παιχνίδια
ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ – ΜΕΤΣ 3-1
ΓΑΝΔΗ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 2-0
ΣΤΑΝΤΑΡ ΛΙΕΓΗΣ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 1-1
ΠΟΡΤΟ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 0-0
ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ – ΒΙΛΕΜ 5-2
ΛΑΝΣ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 0-1

ΛΥΩΝ
Τίτλοι: 7 Πρωταθλήματα (2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008), 5 Κύπελλα (1964, 1967, 1973, 2008, 2012), 1 Λιγκ Καπ (2001), 8 Σούπερ Καπ (1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012), 3 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας (1951, 1954, 1989), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (1997)

Εδρα: Stade Gerland 42000
Πέρυσι τερμάτισε στην 5η θέση της βαθμολογίας και εξασφάλισε την έξοδό της στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ, όπου ήδη απέκλεισε την Μλάντα Μπόλεσλαβ και περιμένει να μάθει τον αντίπαλό της στη μάχη των πλέι οφ, στην κλήρωση της Παρασκευής.
Η Λυών είχε δύο πρόσωπα στην περσινή χρονιά. Ο πρώτος γύρος ήταν αρκετά κακός, κατώτερος του αναμενομένου, ο Garde είχε πρόβλημα με συγκεκριμένους παίκτες, όπως οι Gomis και Briand, των οποίων η απουσία ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής στη γραμμή κρούσης και όλα αυτά συνέθεσαν ένα άσχημο παζλ. Στον δεύτερο γύρο ανέβηκε και τελικά κατάφερε να αναρριχηθεί βαθμολογικά. Στο Γιουρόπα Λιγκ έφτασε μέχρι τα προημιτελικά, όπου και αποκλείστηκε από την Γιουβέντους, ενώ στο Λιγκ Καπ ήταν φιναλίστ, αλλά έχασε στον τελικό από την Παρί με 2-1.

Προπονητής: Hubert Fournier. Ο Γάλλος προπονητής διαδέχεται τον Garde και πιστώνεται στο μέγιστο δυνατό βαθμό την πορεία που έκανε με τη Ρεμς. Η αλήθεια είναι πως οι «ρεμσουά» ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις του περσινού πρωταθλήματος, έπαιξαν αρκετά καλό ποδόσφαιρο και ήταν σταθερά στην πρώτη δεκάδα. Ο Fournier πήρε το μέγιστο από τους παίκτες του, παρουσίασε ένα πολύ σφιχτό και συμπαγές σύνολο και ο ιδιόρρυθμός Aulas του δείχνει εμπιστοσύνη να οδηγήσει τη Λυών και πάλι σε μεγάλες επιτυχίες.

Μεταγραφές
Μετρημένα κινήθηκε στο μεταγραφικό παζάρι η Λυών. Απέκτησε τον έμπειρο αμυντικό Jallet που δεν μπορούσε να βρει χώρο στο ρόστερ της Παρί και είναι ένας παίκτης που έχει την ποιότητα να βοηθήσει αρκετά. Επίσης ο Rose της Βαλενσιέν έχει πολλά προσόντα και αν έχει ξεπεράσει πλήρως τον σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε έξω αρκετούς μήνες την περσινή περίοδο, τότε μπορεί να δώσει τεράστια ώθηση στην ομάδα και την καριέρα του. Ο Yatarra έκανε εξαιρετική χρονιά στην Ανζε και επιστρέφει για να αποδείξει ότι μπορεί και στα μεγάλα σαλόνια, να απειλήσει τις αντίπαλες άμυνες.
Από εκεί και πέρα παρελθόν αποτελεί ο κίπερ Vercoutre, ο οποίος μετά τον τραυματισμό του δεν μπόρεσε ποτέ να βρει θέση βασικού, ενώ κορυφαία απώλεια είναι αυτή του διεθνή στράικερ Gomis. Παρελθόν και ο επιθετικός Briand και γενικότερα το πρόσημο είναι μάλλον αρνητικό και στην επίθεση όλο το βάρος πέφτει στον Lacazette.
Εκτιμούμε πως θα είναι στην πρώτη πεντάδα, αλλά δύσκολα μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο.

Φιλικά παιχνίδια
ΤΖΕΟΝΜΠΟΥΚ ΜΟΤΟΡΣ – ΛΥΩΝ 2-0
ΝΤΕΜΠΡΕΤΣΕΝ – ΛΥΩΝ 4-2
ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ – ΛΥΩΝ 0-2
ΛΥΩΝ – ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ 4-1
ΛΥΩΝ – ΣΕΒΙΛΛΗ 0-0

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΓΙΟΥΡΟΠΑ ΛΙΓΚ
ΜΛΑΝΤΑ ΜΠΟΛΕΣΛΑΒ – ΛΥΩΝ 1-4
ΛΥΩΝ - ΜΛΑΝΤΑ ΜΠΟΛΕΣΛΑΒ 2-1

ΜΑΡΣΕΪΓ
Τίτλοι: 9 Πρωταθλήματα (1937, 1948, 1971, 1972, 1989, 1990, 1991, 1992, 2010), 10 Κύπελλα Γαλλίας (1924, 1926, 1927, 1935, 1938, 1943, 1969, 1972, 1976, 1989), 3 Λιγκ Καπ (2010, 2011, 2012), 3 Σούπερ Καπ (1971, 2010, 2011), 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (1995)

Εδρα: Stade Vélodrome 60.000
Πέρυσι: Τερμάτισε στην 5η θέση της βαθμολογίας κι έμεινε εκτός Ευρώπης.
Ο Elie Baup ξεκίνησε στον πάγκο της με όνειρα και φιλοδοξίες, με τους «Φωκαείς» να συμμετέχουν και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η αυλαία άνοιξε με τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς, για να συνεχίζει με τρία παιχνίδια χωρίς επιτυχία. Από εκεί και έπειτα η αστάθεια τα συντρόφευε σε μόνιμη βάση και άρχισε να ξεμακραίνει από την πρώτη τριάδα. Με τις υποχρεώσεις του Τσάμπιονς Λιγκ, τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο. Εγινε η πρώτη γαλλική ομάδα που δεν κατάφερε να πάρει ούτε έναν βαθμό σε φάση ομίλων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Κάπως έτσι ήρθε η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία με τον Jose Anigo τεχνικό διευθυντή του συλλόγου να αναλαμβάνει με σκοπό να σώσει την παρτίδα, αλλά στο τέλος δεν πρόλαβε να ανατρέψει την κατάσταση.

Προπονητής: Marcelo Bielsa. Ο Jose Anigo από τη θέση του προπονητή, ανακοίνωσε λίγο πριν τελειώσει η χρονιά τον αντικαταστάτη του και την επιστροφή του ίδιου στην θέση του τεχνικού διευθυντή. Ο Χιλιανός είναι, δίχως υπερβολή, ένας από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, αλλά και απίστευτα ιδιόρρυθμος (δεν τον συνοδεύει τυχαία το παρατσούκλι «ο τρελός»). Λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά και μελετά μανιωδώς την τακτική τόσο του αντιπάλου, όσο και της ομάδας του. Υποχρέωσε τη διοίκηση της Μαρσέιγ να αγοράσει ένα ειδικό μηχάνημα που καταγράφει τις προπονήσεις, ώστε να μπορεί να μελετά και την παραμικρή λεπτομέρεια. Εχοντας περάσει από τον πάγκο της Αργεντινής και της Χιλής αφήνοντας σπουδαίο έργο (συλλογικά σε Νιούελς, Ατλας, Αμέρικα, Βελέζ Σάρσφιλντ, Εσπανιόλ και τελευταίο σταθμό την Αθλέτικ Μπιλμπάο), αναλαμβάνει την Μαρσέιγ με τους δικούς του όρους και απαλλαγμένη από ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για να φτάσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο, που σύντομα θα θέσει υψηλούς στόχους.

Μεταγραφές
Η σημαντικότερη μεταγραφή για την Μαρσέιγ σίγουρα είναι αυτή στον πάγκο της με τον Bielsa, αλλά αυτά τα αναφέραμε πιο πάνω. Στους παίκτες τώρα, κορυφαία μεταγραφή είναι αυτή του Romain Alessandrini από τη Ρεν, ο οποίος αν έχει ξεπεράσει πλήρως τον σοβαρό τραυματισμό του μπορεί να βοηθήσει αρκετά. Στη γραμμή κρούσης αποκτήθηκε ο Βέλγος Michy Batshuayi από τη Σταντάρ Λιέγης, ο οποίος είναι ένας πολλά υποσχόμενος επιθετικός. Από εκεί και πέρα αποχώρησε ένας πολύ σημαντικός παίκτης για τη Μαρσέιγ και αναφερόμαστε στον βραχύσωμο μέσο, Mathieu Valbuena. Επίσης παρελθόν είναι, οριστικά αυτή τη φορά, με μεταγραφή ο ιδιόρρυθμος Jordan Αyew, ενώ δανεικός δόθηκε ο επιθετικός Khalifa, για τον οποίο δαπανήθηκαν πέρυσι αρκετά χρήματα, αλλά δεν έπιασε ποτέ στη Μασσαλία.
Υπάρχει μία ισορροπία και το πρόσημο είναι μάλλον θετικό, αν ο Alessandrini μπορέσει και αντικαταστήσει επάξια τον Valbuena.
Με τον Bielsa στον πάγκο πιστεύουμε ότι η Μαρσέιγ θα μπορέσει να είναι στην πρώτη τετράδα και πιθανότατα και στην πρώτη τριάδα που δίνει θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Φιλικά παιχνίδια
ΜΑΡΣΕΪΓ – ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ 4-1
ΜΑΡΣΕΪΓ – ΜΠΕΝΦΙΚΑ 2-1
ΜΑΡΣΕΪΓ - ΒΙΛΕΜ 5-0
ΜΠΑΡΙ – ΜΑΡΣΕΪΓ 1-1
ΜΑΡΣΕΪΓ - ΚΙΕΒΟ 3-1

ΜΠΟΡΝΤΟ
Τίτλοι: 6 Πρωταθλήματα (1950, 1984, 1985, 1987, 1999, 2009), 4 Κύπελλα (1941, 1986, 1987, 2013), 3 Λιγκ Καπ (2002, 2007, 2009), 3 Σούπερ Καπ (1986, 2008, 2009), 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (1992), 3 Πρωταθλήματα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (1937, 1944, 1953), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (1995)

Εδρα: Stade Chaban Delmas 34327
Πέρυσι: Τερμάτισε στην 7η θέση της βαθμολογίας και έμεινε εκτός Ευρώπης. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Μπορντό με τον Guillot στον πάγκο, δεν βλεπόταν. Πρόπερσι κατάφερε κι έσωσε τη χρονιά με την κατάκτηση του Κυπέλλου, φέτος όμως δεν πέτυχε τίποτα. Στο πρωτάθλημα προσέφερε πολλές φορές αποκρουστικό θέαμα. Στο Γιουρόπα Λιγκ αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων, η κόντρα διοίκησης συλλόγου δεν ωφέλησε κανέναν, ίσως μόνο τον Guillot, αφού από ένα σημείο κι έπειτα ο κόσμος της ομάδας σταμάτησε να κράζει τον ίδιο και ασχολούνταν με τον πρόεδρο του συλλόγου.

Προπονητής: Willy Sagnol. Ένα μεγάλο όνομα σαν παίκτης στα πρώτα του προπονητικά βήματα. Ο Sagnol αφού πέρασε μία χρονιά στον πάγκο της εθνικής ομάδας της Γαλλίας κάτω των 21 ετών, αναλαμβάνει τις τύχες της Μπορντό, στην οποία ποτέ δεν αγωνίστηκε σαν παίκτης. Οι ομοιότητες με την χρονιά του 2007, όταν η διοίκηση των «γιρονδίνων» έδωσε τα κλειδιά του συλλόγου στον Laurent Blanc, για να την οδηγήσει αυτός μετά στην κατάκτηση του τίτλου, είναι μεγάλες, αφού και τότε η Μπορντό εμπιστεύτηκε έναν μεγάλο παίκτη, αλλά πρωτάρη ως προπονητή. Αυτό που περιμένουμε να αλλάξει άμεσα σε σχέση με πέρυσι είναι η αγωνιστική νοοτροπία της ομάδας, με τον Sagnol να δηλώνει πως ο κόσμος έρχεται στο γήπεδο για να δει πολλά γκολ, γι’ αυτό και οι παίκτες του δεν θα μπαίνουν στο γήπεδο για να κερδίσουν με 1-0, αλλά για να παίξουν όμορφο κι επιθετικό ποδόσφαιρο.

Μεταγραφές
Πολύ σημαντική είναι η προσθήκη του Khazri, ο οποίος έλαμψε με την παρουσία του στην Μπαστιά. Επίσης πολλά υπόσχεται και ο Pallois που έρχεται από μία εξαιρετική χρονιά στη Νιορ. Από την ίδια ομάδα ήρθε και ο Αργεντίνος Sala, ο οποίος ανήκε στην Μπορντό, είχε δοθεί δανεικός στη Νιορ και σκόραρε με συνέπεια στη δεύτερη κατηγορία. Ο Sagnol του δίνει την ευκαιρία να δείξει τι αξίζει και στα μεγάλα σαλόνια. Επίσης επέστρεψε από την Κατάνια, όπου είχε δοθεί επίσης δανεικός και ο Τσέχος άσος, Plasil. Από εκεί και πέρα αποχώρησε μετά από εννιά χρόνια ο Βραζιλιάνος αμυντικός Henrique, ο Hoarau δεν έπεισε ποτέ, ενώ έληξαν τα συμβόλαια τους και αποχώρησαν οι Chalme, Brechet.
H Μπορντό μπορεί να τερματίσει οριακά εντός πρώτης δεκάδας, αλλά δεν πιστεύουμε ότι είναι ικανή για κάτι περισσότερο με το συγκεκριμένο ρόστερ.

Φιλικά παιχνίδια
ΜΠΟΡΝΤΟ – ΝΙΣ 2-0
ΜΠΟΡΝΤΟ – ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ 1-2
ΚΛΑΜΠ ΜΠΡΙΖ – ΜΠΟΡΝΤΟ 0-0
ΝΑΝΤ – ΜΠΟΡΝΤΟ 1-1
ΠΕΡΟΥΤΖΙΑ – ΜΠΟΡΝΤΟ 1-3

ΛΟΡΙΑΝ
Τίτλοι: 1 Κύπελλο Γαλλίας (2002), 1 Πρωτάθλημα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (1995)

Εδρα: Stade du Moustoir 18890
Πέρυσι τερμάτισε στην 8η θέση της βαθμολογίας.
Εξαιρετικός ήταν ο τελικός απολογισμός για τη Λοριάν. Με εξαίρεση τη σεζόν 2009-10 δεν έχει τερματίσει ποτέ στην ιστορία της ψηλότερα. Παρόλα αυτά η πορεία της δεν ήταν εύκολη και πέρασε από πολλές συμπληγάδες. Στο πρώτο μισό της λίγκας, η πορεία της ήταν άσχημη, ο πρόεδρος ήθελε να απολύσει τον άνθρωπο – σύμβολο του συλλόγου, Gourcuff, αλλά έθεσαν βέτο οι χορηγοί της ομάδας και ο Γάλλος παρέμεινε. Κάπως έτσι και αφού μπήκε για εγχείρηση κοντά στις γιορτές, ο σύλλογος άρχισε να ανεβαίνει κι έκανε έναν εξαιρετικό δεύτερο γύρο με αποτέλεσμα, όχι μόνο να σωθεί άνετα, αλλά να μπει και στην πρώτη δεκάδα.

Προπονητής: Sylvain Ripoll. Η μόνη εμπειρία του 42χρονού ως πρώτου προπονητή, είναι στα τρία ματς που προπόνησε τη Λοριάν, όταν ο Gourcuff ήταν στο νοσοκομείο. Ο Ripoll έχει σαν μέντορα τον καταξιωμένο Γάλλο τεχνικό και καλείται να τον διαδεχτεί, μία αποστολή διόλου εύκολη. Ο Gourcuff είναι σύμβολο για τη Λοριάν και σίγουρα ο Ripoll δεν θα έχει ούτε ασυλία, αλλά και η σύγκριση θα είναι αναπόφευκτη. Επίσης έχουμε δει πάρα πολλές φορές καλούς βοηθούς να αποτυγχάνουν παταγωδώς σαν πρώτοι προπονητές. Μένει να δούμε κατά πόσον θα μπορέσει να ανταποκριθεί στη μεγάλη πρόκληση της καριέρας του.

Μεταγραφές
Τα πάντα κινούνται γύρω από τον Gourcuff. Η σκιά του είναι πολύ βαριά και η χρονιά αναμένεται να είναι μεταβατική. Αποκτήθηκε ο ιδιόρρυθμος, αλλά εξαιρετικός επιθετικός Jordan Ayew, ο οποίος καλείται να καλύψει το μεγάλο κενό που αφήνει ο Aliadiere. Από εκεί και πέρα στις προσθήκες δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα κάποιος παίκτες. Στις απώλειες όμως έχουμε αυτές των Monnet – Paquet και Baca, οι οποίοι έδωσαν πολλά στην περσινή σεζόν. Με λίγα λόγια το πρόσημο είναι σίγουρα αρνητικό και αναμένεται μία δύσκολη σεζόν για τη Λοριάν. Πιστεύουμε ότι θα είναι στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας και συγκεκριμένα ανάμεσα στη μέση της βαθμολογίας και την επικίνδυνη ζώνη, δίχως όμως να κινδυνεύσει σοβαρά με υποβιβασμό.

Φιλικά παιχνίδια
ΛΟΡΙΑΝ – ΛΑΒΑΛ 1-2
ΜΠΡΕΣΤ – ΛΟΡΙΑΝ 1-1
ΛΟΡΙΑΝ – ΑΝΖΕ 0-0
ΛΟΡΙΑΝ – ΕΒΙΑΝ 1-1
ΝΑΝΤ – ΛΟΡΙΑΝ 0-2

ΤΟΥΛΟΥΖ
Τίτλοι: 1 Κύπελλο Γαλλίας (1957), 2 Πρωταθλήματα Β’ Γαλλίας (1982, 2003)

Εδρα: Stadium Municipal 37000
Πέρυσι τερμάτισε στην 9η θέση της βαθμολογίας.
Η Τουλούζ ήταν πέρυσι η πιο κλασική «μέση» ομάδα της λίγκας. Δεν κινδύνευσε ποτέ, αλλά δεν μπόρεσε να διεκδικήσει και κάτι περισσότερο. Σε κάποια στιγμή λίγο πριν το τέλος του 2013 έδειχνε ικανή να μπει αρχικά στην εξάδα, αλλά στα 12 τελευταία ματς έκανε μόνο δύο νίκες και με τέτοια συγκομιδή ήταν αδύνατον να κάνει ευρωπαϊκά όνειρα. Πάντως σε γενικές γραμμές παρουσίασε, τόσο αγωνιστικά, όσο και βαθμολογικά, ότι ακριβώς περιμέναμε. Μία ομάδα που απλά μπορεί να παραμείνει άνετα στην κατηγορία.

Προπονητής: Alain Casanova. Ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής το 2008 στην Τουλούζ και σε αυτήν παραμένει μέχρι και σήμερα. Δεν είναι κακός προπονητής, προσπαθεί να παίξει με επιθετικό πνεύμα, αλλά ουσιαστικά οι δυνατότητες του είναι περιορισμένες. Με αυτόν η Τουλούζ βρίσκεται συνήθως στη μέση της βαθμολογίας και έχουμε την αίσθηση ότι αργά ή γρήγορα θα επέλθει ένας κορεσμός, αφού η ομάδα δείχνει να μην μπορεί να πάει ούτε ψηλότερα, αλλά ούτε και να κινδυνεύσει. Την ίδια πορεία έκανε και πέρυσι, μόνο που σε σχέση με άλλες χρονιές είχε μεγαλύτερα σερί, είτε αρνητικά, είτε θετικά. Πάντως σε κάθε περίπτωση έχει αφήσει το στίγμα του στην ομάδα και προσπαθεί με το υλικό που έχει να παίξει καλό και ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Μεταγραφές  
Μετρημένα κινήθηκε στο μεταγραφικό παζάρι η Τουλούζ. Αποχώρησε ο Ισραηλινός Ben Basat που απογοήτευσε και επέστρεψε στην πατρίδα του, ενώ παρελθόν αποτελούν και οι Zebina, Abdennour, Aurier και Chantome. Οι απώλειες στα μετόπισθεν έφεραν την απόκτηση των Grigore, Tisserand, ενώ πολλά περιμένουν από τον Σέρβο στράικερ Pesic, που έκανε πέρυσι εξαιρετικό πρωτάθλημα στη χώρα του.
Η κατάσταση δείχνει ισορροπημένη και δεν περιμένουμε μεγάλες αλλαγές σε σχέση με πέρυσι. Ένα τελικό πλασάρισμα στα όρια της πρώτης δεκάδας (είτε οριακά μέσα, είτε έξω από αυτήν) είναι το πιθανότερο σενάριο και φέτος για την Τουλούζ.

Φιλικά παιχνίδια
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΝΙΜ 1-2
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΛΟΥΖΕΝΑΚ 1-1
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΑΖΑΞΙΟ 1-0
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΜΟΝΠΕΛΙΕ 2-2
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΣΕΤ 2-0
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ 2-0

ΜΠΑΣΤΙΑ
Τίτλοι: 1 Κύπελλο Γαλλίας (1981), 1 Σούπερ Καπ (1972), 2 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας (1968, 2012), 1 Πρωτάθλημα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (2011), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (1997).

Εδρα: Stade Armand Cesari 10460
Πέρυσι τερμάτισε στην 10η θέση της βαθμολογίας.
Για ακόμη μία χρονιά βασίστηκε πάρα πολύ στην καυτή της έδρα. Με το υλικό που είχε θα περιμέναμε κάτι περισσότερο από την ομάδα της Κορσικής, αλλά αυτή δεν κατάφερε να βελτιώσει την αγωνιστική της συμπεριφορά μακριά από το νησί της. Ο Hantz δεν της έδωσε κάποια ιδιαίτερη αγωνιστική ταυτότητα και βασίστηκε αρκετά στις προσωπικότητες των παικτών. Σε γενικές γραμμές η πορεία της μπορεί να χαρακτηριστεί από μέτρια ως καλή, αφού κατάφερε να τερματίσει στο πρώτο μισό της βαθμολογίας.

Προπονητής: Claude Makélélé.
Ο μεγάλος άσος του πρόσφατου παρελθόντος Claude Makelele αναλαμβάνει για πρώτη φορά ως πρώτος προπονητής, μετά την περσινή του εμπειρία ως βοηθός του Blanc στην πρωταθλήτρια Παρί. Αναμφίβολα μεγάλη προσωπικότητα ως παίκτης, αμυντικό χαφ με πολύ «ποδοσφαιρικό μυαλό» δήλωσε ότι αισθάνεται έτοιμος να αναλάβει μία ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Αναμένεται να μείνει πιστός στο 4-3-3 του Hantz, αφού αυτό είναι ένα σύστημα συνώνυμο με την Παρί πέρσι. Αυτό όμως ίσως εφαρμοστεί με πιο αμυντικό προσανατολισμό και έμφαση στην ουσία, ώστε η Μπαστιά να σωθεί άνετα και να μπει για τα καλά στην πρώτη δεκάδα του πρωταθλήματος.

Μεταγραφές  
Σημαντικές προσθαφαιρέσεις υπάρχουν στο ρόστερ της Μπαστιά. Εχασε τον κορυφαίο παίκτη της, την περσινή χρονιά, τον Khazri. Επίσης σταμάτησε την καριέρα του ο κορυφαίος κίπερ Landreau, που ενέπνεε σιγουριά κάτω από τα δοκάρια. Από εκεί και πέρα έφυγαν ο Bruno, o Krasic, o Maoulida και ο Sable, παίκτες σημαντικοί στην περσινή περίοδο.
Από την άλλη αποκτήθηκαν 12 παίκτες. Σε αυτές τις κινήσεις ξεχωρίζει ο Brandao από την Σεντ Ετιέν, ο Αyite που έκανε εξαιρετική χρονιά με τη Ρεμς, ενώ κάτω από τα δοκάρια θα κάτσει ο διεθνής φέρελπις Areola, ο οποίος είναι δανεικός από την Παρί και έρχεται από μία γεμάτη και πολύ καλή χρονιά στη Λανς. Ο μικρός έχει την ευκαιρία να δείξει τι αξίζει πλέον και στα μεγάλα σαλόνια και εκτιμούμε πως μπορεί να τα καταφέρει.
Αν ο Makelele δώσει από τον πάγκο την ουσία που είχε ως παίκτης, τότε η Μπαστιά, με το συγκεκριμένο υλικό μπορεί να τερματίσει μέσα στην πρώτη δεκάδα και να βρει επιτέλους προσωπικότητα και βαθμούς και μακριά από την καυτή της έδρας.

Φιλικά παιχνίδια
ΓΚΑΖΕΛΕΚ ΑΖΑΞΙΟ – ΜΠΑΣΤΙΑ 0-0
ΕΒΙΑΝ – ΜΠΑΣΤΙΑ 2-1
ΜΠΑΣΤΙΑ – ΚΛΕΡΜΟΝ 0-0
ΝΟΡΓΟΥΙΤΣ – ΜΠΑΣΤΙΑ 1-1
ΜΠΑΣΤΙΑ – ΤΖΕΝΟΑ 1-0

ΡΕΜΣ
Τίτλοι: 6 Πρωταθλήματα Γαλλίας (1949, 1953, 1955, 1958, 1960, 1962), 2 Κύπελλα Γαλλίας (1950, 1958), 1 Λιγκ Καπ (1991), 5 Σούπερ Καπ (1949, 1955, 1958, 1960, 1966), 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (1966), 1 Πρωτάθλημα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (2004)

Εδρα: Stade Auguste Delaune 21684
Πέρυσι τερμάτισε στην 11η θέση της βαθμολογίας.
Ηταν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις του περσινού πρωταθλήματος. Ξεκίνησε εξαιρετικά, ήταν σταθερά στην πρώτη οκτάδα της βαθμολογίας και διέψευσε όλους όσους διατείνονταν πως είναι από τα φαβορί για τον υποβιβασμό. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε ήταν ανεκτό ποιοτικά, σε σχέση με το ρόστερ που είχε και κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων. Στο τέλος έσβησε μηχανές και λόγω κούρασης και λόγω έλλειψης κινήτρου, αφού ήταν φανερό πως δεν μπορούσε να κάνει την ευρωπαϊκή υπέρβαση, από την άλλη όμως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κινδυνεύσει.

Προπονητής: Jean-Luc Vasseur.
Ο Jean-Luc Vasseur εξαργυρώνει την εξαιρετική του χρονιά στην Κρετέιγ και αναλαμβάνει τις τύχες μίας ομάδας στα μεγάλα σαλόνια του γαλλικού ποδοσφαίρου. Ο Γάλλος τεχνικός κράτησε πολύ εύκολα τους «λουζιτανούς» στην Ligue 2, παρότι ήταν νεοφώτιστοι και είχαν περιορισμένο ρόστερ. Συνδύασε μάλιστα την ουσία με το θέαμα, αφού η Κρετέιγ σκόραρε, αλλά και δεχόταν εύκολα γκολ. Ο Vasseur είναι θιασώτης του επιθετικού ποδοσφαίρου και παρά το γεγονός ότι η πρόκληση είναι μεγάλη και τα πράγματα πολύ δύσκολα, αναμένεται να μην αφήσει σε μεγάλο βαθμό, τον αγαπημένο του τρόπο, που προσφέρει σκορ και θέαμα.

Μεταγραφές
Εκτός του γεγονότος ότι αποχώρησε ο δημιουργός της, Fournier, κάτι το οποίο καθιστά τη χρονιά μεταβατική, πρέπει να δούμε τι έγινε και στο μεταγραφικό κομμάτι εντός αγωνιστικού χώρου. Είναι πάρα πολύ σημαντική και δυσαναπλήρωτη στο κέντρο, η απώλεια του Krychowiak, ενώ έχασαν και τον βασικότατο Ayite. Ο διεθνής Καμερουνέζος Benjamin Moukandjo θα καλύψει το κενό του δεύτερου στο άκρο της επίθεσης. Με λίγα λόγια το πρόσημο στις μεταγραφές είναι αρνητικό και σε συνδυασμό με την αλλαγή στον πάγκο αναμένεται μία δύσκολη χρονιά για τη Μετς.
Όσο γερές βάσεις κι αν έχει αφήσει ο Fournier δεν θα μας κάνει εντύπωση αν η Ρεμς κινδυνεύσει, αν και πιστεύουμε ότι στο τέλος θα καταφέρει να σωθεί.

Φιλικά παιχνίδια
ΡΕΜΣ – ΓΙΟΥΝΓΚ ΜΠΟΪΣ 0-0
ΟΣΕΡ – ΡΕΜΣ 0-0
ΝΑΝΣΙ – ΡΕΜΣ 1-0
ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ – ΡΕΜΣ 2-0
ΜΕΤΣ – ΡΕΜΣ 1-1

ΡΕΝ
Τίτλοι: 2 Κύπελλα (1965, 1971), 1 Σούπερ Καπ (1971), 2 Πρωταθλήματ Β΄Γαλλίας (1956, 1983), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (2008)

Εδρα: Stade de la Route de Lorient 31127
Πέρυσι τερμάτισε στην 12η θέση της βαθμολογίας.
Η Ρεν ήταν απογοητευτική σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ξεκίνησε άσχημα, όλοι έδιναν πίστωση χρόνου και περίμεναν από τον Montanier να αλλάξει την εικόνα της ομάδας. Εις μάτην όμως, αυτή η αλλαγή δεν ήρθε ποτέ. Τα πράγματα βελτιώθηκαν λίγο μετά τις μεταγραφές της χειμερινής περιόδου, αλλά όχι κάτι το εξόφθαλμα εμφανές και σίγουρα όχι με διάρκεια. Κάπως έτσι έφτασε σε κάποιο σημείο μέχρι και να κινδυνεύσει, αλλά με μόλις δύο ήττες στα εννέα τελευταία ματς, κατάφερε να τερματίσει έξι βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη.
Από εκεί και πέρα προσπάθησε να σώσει τη χρονιά με το κύπελλο, όπου και έφτασε μέχρι τον τελικό. Κι ενώ ήταν το φαβορί απέναντι στην Γκινγκάμπ έχασε εύκολα με 2-0 και η απογοήτευση ήταν κάτι παραπάνω από μεγάλη για όλους. Σίγουρα η χρονιά μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη.

Προπονητής: Philippe Montanier. Αλλιώς περίμεναν τα πράγματα, τόσο ο Montannier, όσο και ο κόσμος κι η διοίκηση της Ρεν. Ο Γάλλος τεχνικός στην περσινή πρώτη του χρονιά στον πάγκο των «ρενέ» έφτασε με φιλοδοξίες μεγάλες, έχοντας τις δάφνες από την ανάδειξη του ως κορυφαίου τεχνικού στην Πριμέρα Ντιβιζιόν με την Σοσιεδάδ, αλλά η Ρεν έπαιξε τραγικό ποδόσφαιρο, κόντεψε να κινδυνεύσει ακόμη και με υποβιβασμό, ενώ στο Κύπελλο πήγε να σώσει τη χρονιά φτάνοντας στον τελικό, αλλά κι εκεί δικαίως ηττήθηκε από την Γκινγκάμπ. Ο Montannier είχε την απόλυτη στήριξη της διοίκησης, αλλά αν δεν έρθουν γρήγορα τα αποτελέσματα, ενδέχεται να βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Μεταγραφές
Θα περίμενε κανείς πως ο Montannier στη δεύτερη χρονιά του στο σύλλογο θα ήταν πιο μετρημένος στις κινήσεις του και θα πόνταρε στην ομοιογένεια και στον συμπαγή κορμό. Το αντίθετο όμως, αποκτήθηκαν 14 παίκτες, αποχώρησαν 13!!! Από τις προσθήκες ξεχωρίζουν αυτές των αμυντικών Zajkov, Mexer, Andre, των μέσων Fernandes, Bruls, Prcic και των επιθετικών Hosiner, Henrique. Οι αποχωρήσεις είναι όμως κάτι περισσότερο από σημαντικές. Ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας, ο Alessandrini πήγε στη Μαρσέιγ, ο τοπ στράικερ της, ο Αφρικανός Pitroipa είναι επίσης παρελθόν, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Bakayoko που έλαμψε πέρυσι. Το πρόσημο είναι αρνητικό σε κάθε περίπτωση.
Παρά το γεγονός αυτό, οι εκτιμήσεις εντός γαλλικών συνόρων περιμένουν να τα πάει καλύτερα από πέρυσι και τη δίνουν στην πρώτη δεκάδα. Η εκτίμησή μας είναι όμως διαφορετική. Η Ρεν θα τερματίσει στο δεύτερο μισό του πίνακα, αλλά τουλάχιστον μπορεί να σωθεί πιο εύκολα από πέρυσι.

Φιλικά παιχνίδια
ΡΕΝ – ΟΡΛΕΑΝ 2-1
ΚΑΕΝ – ΡΕΝ 2-0
ΡΕΝ – ΑΝΖΕ 1-1
ΡΕΝ – ΓΚΛΑΝΤΜΠΑΧ 1-0
ΧΑΪΝΤΕΝΧΑΪΜ – ΡΕΝ 3-3
ΑΟΥΓΚΣΜΠΟΥΡΓΚ – ΡΕΝ 2-1

ΝΑΝΤ
Τίτλοι: 8 Πρωταθλήματα (1965, 1966, 1973, 1977, 1980, 1983, 1995, 2001), 3 Κύπελλα (1979, 1999, 2000), 3 Σούπερ Καπ (1965, 1999, 2001)

Εδρα: Stade de la Beaujoire 39000
Πέρυσι η Ναντ τερμάτισε στην 13η θέση της βαθμολογίας.
Αρκετά καλή χρονιά, αν και με δύο πρόσωπα, ήταν η περσινή για τη νεοφώτιστη Ναντ. Η ομάδα του Michel Der Zakarian ξεκίνησε καταπληκτικά πέραν και της πιο αισιόδοξης πρόβλεψης. Κατάφερε στο πρώτο τρίτο του πρωταθλήματος να είναι σταθερά μέσα στην πρώτη οκτάδα της βαθμολογίας, παίζοντας μάλιστα αρκετά καλό ποδόσφαιρο. Από εκεί και πέρα άρχισε αναμενόμενα κάποια πτώση, αφού δεν είχε το υλικό για να αντέξει περισσότερο στον ξέφρενο ρυθμό. Ο δεύτερος γύρος ήταν αρκετά άσχημος, αλλά είχε βάλει τις βαθμολογικές υποδομές ώστε να μην κινδυνεύσει. Επίσης επηρεάστηκε αρκετά και από την απώλεια του αστέρα της Djordevic, ουσιαστικά από τα τέλη Ιανουαρίου. Από τη στιγμή που ο Σέρβος στράικερ υπέγραψε στη Λάτσιο, το μυαλό του ήταν αλλού, ήρθε κι ένας μικρό – τραυματισμός, μία ένταση ανάμεσα σε αυτόν και τον προπονητή και ο Djordevic έφυγε ουσιαστικά σαν «κλέφτης» από την ομάδα, σε ένα τέλος που δεν του άρμοζε σε σχέση με αυτά που είχε προσφέρει στη Ναντ. Τέλος η βαθμολογική αδιαφορία, έφερε και την αγωνιστική, με αποτέλεσμα από τον Φεβρουάριο και μετά να κάνει μόλις τρεις νίκες. Σε κάθε περίπτωση όμως η εύκολη παραμονή συνιστά επιτυχία.

Προπονητής: Michel Der Zakarian. Δεύτερη θητεία του στη Ναντ μετά την περίοδο 2007-2008 όταν και την είχε ανεβάσει και πάλι στα μεγάλα σαλόνια. Κατόπιν και μετά από μία επιτυχημένη τετραετία στον πάγκο της Κλερμόν, επέστρεψε στα «καναρίνια» και κέρδισε και πάλι την άνοδο πρόπερσι, ενώ πέρσι την κράτησε πολύ εύκολα στην κατηγορία, αν και νεοφώτιστη. Την προηγούμενη φορά (2007-08) ο πρόεδρος είχε απολύσει βιαστικά (σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου) τον Der Zakarian, αλλά αυτή τη φορά ο Γάλλος στηρίχτηκε απόλυτα από όλη τη διοίκηση του συλλόγου. Όλα δείχνουν ότι θα δούμε και φέτος τη Ναντ με αμυντικό προσανατολισμό, τουλάχιστον στην αρχή του πρωταθλήματος, όπως συνέβη και πέρσι, αφού ο Der Zakarian δεν διστάζει να δηλώσει ότι η ουσία και οι βαθμοί είναι πάνω από το θέαμα.

Μεταγραφές
Ο Djordjevic έχει φύγει ουσιαστικά από την περσινή σεζόν και την αρχή του δευτέρου γύρου. Ο Nicolita δεν προσέφερε τα αναμενόμενα και ουσιαστικά δεν πρόκειται να λείψει. Από εκεί και πέρα, έκανε τρεις καλές προσθήκες, αλλά μένει να δούμε αν μπορεί να καλυφτεί το κενό του Σέρβου στη γραμμή κρούσης. Το πρόσημο πάντως δεν είναι αρνητικό, αφού επιμένουμε πως ο Djordjevic έχει ουσιαστικά αποχωρήσει εδώ και οκτώ μήνες από το σύλλογο.
Είναι δύσκολο να έχει μία τόσο καλή χρονιά όσο η περσινή, αφού δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να κάνει και πάλι τόσο καλή εκκίνηση. Θα είναι στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας και ενδεχομένως να βρίσκεται κι εντός επικίνδυνης ζώνης. Εκτίμησή μας είναι πως δεν θα την δούμε ψηλότερα από την 15η θέση.

Φιλικά παιχνίδια
ΝΑΝΤ – ΜΕΪΡΙΝ 3-0
ΝΑΝΤ – ΑΝΖΕ 1-3
ΝΑΝΤ – ΜΠΡΕΣΤ 1-0
ΝΑΝΤ – ΛΟΡΙΑΝ 0-2
ΑΤΑΛΑΝΤΑ – ΝΑΝΤ 0-0

ΕΒΙΑΝ
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Β΄Γαλλίας (2011), 1 Πρωτάθλημα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (2010)

Εδρα: Parc des Sports, Annecy 12243
Πέρυσι τερμάτισε στην 14η θέση της βαθμολογίας.
Η Εβιάν κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία με μεγαλειώδη εμφάνιση και νίκη την τελευταία αγωνιστική στην έδρα της Σοσό, σε ένα ματς – τελικό, στο οποίο αν έχανε θα ήταν αυτή που θα αποχαιρετούσε τα μεγάλα σαλόνια. Η χρονιά ήταν δύσκολη, ο Dupraz αμφισβητήθηκε έντονα, κάποια στιγμή ακούστηκαν σενάρια πως θα τον διαδεχτεί ο Sorlin (παίκτης σημαία για την Εβιάν, πρώην μέσος του ΠΑΟΚ), αλλά τελικά ο Sorlin παρέμεινε παίκτης, ο Dupraz προπονητής και μάλιστα έκανε επέκταση συμβολαίου. Αξιοσημείωτο στατιστικό στοιχείο είναι πως τα 25 από τα 38 παιχνίδια της εμφάνισαν σύνολο γκολ «2-3», ενώ σε γενικές γραμμές δεν προσέφερε ιδιαίτερα καλό θέαμα.

Προπονητής: Pascal Dupraz. Διαδέχθηκε τον Ουρουγουανό Correa που έφυγε κακήν κακώς πρόπερσι τον Σεπτέμβριο. Ο Dupraz ήρθε από την θέση του τζένεραλ μανάτζερ για να σώσει έναν σύλλογο που τον υπηρετεί από το 2007 με μεγάλη προσήλωση και τελικά τα κατάφερε. Επίσης πρόπερσι, έφτασε την ομάδα του μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου!!! Πέρυσι όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα. Οι «εβιανέ» έσωσαν την κατηγορία στην τελευταία αγωνιστική με νίκη μέσα στην έδρα της Σοσό, ενώ γενικότερα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς απογοήτευσαν (στα μέσα της χρονιάς ο Dupraz έφτασε μία ανάσα από την απόλυση, αλλά λίγο αργότερα πήρε επέκταση στο συμβόλαιό του). Ακόμη μία δύσκολη χρονιά είναι μπροστά του, αλλά το καλό γι' αυτόν είναι πως έχει μεγάλη εμπιστοσύνη από την διοίκηση και το σύλλογο, οπότε έχει καλές προϋποθέσεις μαζί του για να παλέψει.

Μεταγραφές
Πολύ σημαντική είναι η απώλεια του πρώτου της σκόρερ, την περσινή σεζόν, Kevin Bérigaud. Από εκεί και πέρα θα λείψει και ο Sougou, ο οποίος επέστρεψε στην Μαρσέιγ στην οποία ανήκε. Στις προσθήκες της θα σταθούμε στον Bruno που ήρθε από την Μπαστιά και μπορεί να προσφέρει αρκετά, ενώ αποκτήθηκαν δύο Δανοί με προοπτική και καλές συστάσεις. Η Εβιάν συνηθίζει να ρίχνει δίχτυα στην αγορά της συγκεκριμένης χώρας. Η αποχώρηση του Kevin Bérigaud βάζει μάλλον αρνητικό πρόσημο στις κινήσεις των «εβιανέ».
Εκτίμησή μας είναι πως η Εβιάν το μόνο που μπορεί να κάνει ρεαλιστικά είναι να παλέψει για την παραμονή, αλλά κι αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Πιστεύουμε ότι θα είναι μέσα στις τρεις ομάδες που θα αποχαιρετήσουν την κατηγορία.

Φιλικά παιχνίδια
ΣΙΟΝ – ΕΒΙΑΝ 2-0
ΣΕΡΒΕΤ – ΕΒΙΑΝ 3-0
ΕΒΙΑΝ – ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ 2-3
ΕΒΙΑΝ – ΜΠΑΣΤΙΑ 2-1
ΛΟΡΙΑΝ – ΕΒΙΑΝ 1-1
ΜΠΡΕΣΤ – ΕΒΙΑΝ 1-2 

ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ
Τίτλοι: 2 Κύπελλα Γαλλίας (2009, 2014), 1 Πρωτάθλημα Νασιονάλ (3η κατηγορία)(1994)

Εδρα: Stade du Roudourou 18.126
Πέρυσι τερμάτισε στην 16η θέση με 42 βαθμούς.
Άκρως επιτυχημένη η περσινή χρονιά για την Γκινγκάμπ. Η ομάδα του Gourvennec σώθηκε πολύ ευκολότερα του αναμενόμενου και σίγουρα ευκολότερα απ’ ότι δείχνει η βαθμολογική της θέση. Στον πρώτο γύρο έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα για 10 αγωνιστικές, αλλά από εκεί και έπειτα άρχισε φυσιολογικά μία υποχώρησε με προσέγγιση στις πραγματικές της δυνατότητες. Κάπως έτσι παρέμεινε στην κατηγορία σαν νεοφώτιστη και αυτό συνιστά επιτυχία.
Η μεγαλύτερη επιτυχία όμως ήρθε στο Κύπελλο, με την Γκινγκάμπ να κατακτά το δεύτερο στην ιστορία κερδίζοντας στον τελικό τη μισητή Ρεν με 2-0 και αφού προηγουμένως είχε αποκλείσει την πανίσχυρη Μονακό. Το επίτευγμα είναι τεράστιο για έναν σύλλογο των δυνατοτήτων αυτών και η χρονιά έκλεισε με έναν πραγματικά ονειρεμένο τρόπο.

Προπονητής: Jocelyn Gourvennec. Εξαιρετική δουλειά από τον Γάλλο προπονητή τα τέσσερα τελευταία χρόνια στον πάγκο της Γκινγκάμπ. Ο νεαρός τεχνικός λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο και η ομάδα του προσπαθεί να συνδυάσει θέαμα και ουσία, αν και πέρσι την είδαμε πιο αμυντική από ποτέ (για τα δικά της δεδομένα), με 29 Under σε 38 αγώνες. Ο Γάλλος εχει την εμπιστοσύνη της διοίκησης, ο κόσμος τον στηρίζει και οι παίκτες του πίνουν νερό στο όνομα του, αφού με αυτόν στον πάγκο απολαμβάνουν το παιχνίδι, ενώ η κατάκτηση του Κυπέλλου και η ευρωπαϊκή έξοδος, έβαλε το κερασάκι στην τούρτα και πανηγυρίστε έξαλλα από όλους. Φέτος βέβαια τα πράγματα είναι πιο δύσκολα αφού όλοι τον υπολογίζουν κι η ίδια μπορεί να έχει ρεαλιστικό στόχο μόνο την παραμονή στην κατηγορία με το συγκεκριμένο ρόστερ.

Μεταγραφές
Το πρόσημο που θα βάζαμε στο μεταγραφικό παζάρι της Γκινγκάμπ είναι θετικό. Baca, Cardy, Angoua είναι παίκτες με εμπειρία στην κατηγορία, ο Marveaux έχει αρκετή ποιότητα για αυτό το επίπεδο, ενώ οι τρεις Δανοί έχουν καλές συστάσεις και εξαιρετικές χρονιές με τις πρώην ομάδες τους. Από τις αποχωρήσεις ξεχωρίζουν αυτές των Martins Pereira, Fatih Atik και Guy Ndy Assembe. Αν μείνει ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, Mustapha Yatabaré, μπορούμε να πούμε πως είναι μάλλον ενισχυμένη σε σχέση με πέρσι.
Οι διπλές υποχρεώσεις σε Γιουρόπα Λιγκ και πρωτάθλημα θα την επηρεάσουν αρνητικά, αφού δεν έχει ούτε το βάθος, ούτε την πείρα στο ρόστερ για να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις. Θα κινδυνεύσει με υποβιβασμό, αλλά πιστεύουμε πως ο Gouvernnec μπορεί να την κρατήσει στην κατηγορία.

Φιλικά παιχνίδια
ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ – ΒΕΝΤΕ 2-1
ΝΙΟΡ – ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ 2-0
ΜΠΡΕΣΤ – ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ 1-0
ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ – ΡΕΜΣ 2-0
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ – ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ 2-0

ΜΟΝΠΕΛΙΕ
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα (2012), 2 Κύπελλα (1929, 1990), 3 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας (1946, 1961, 1987), 1 Κύπελλο Ιντερτότο (1999).

Εδρα: Stade de la Mosson 32900
Πέρυσι τερμάτισε στην 15η θέση της βαθμολογίας.
Κάκιστο ήταν το ξεκίνημα της Μονπελιέ στην περσινή περίοδο, αφού η αποχώρηση του Girard ήταν κάτι που δεν καλύπτονταν εύκολα. Η Μονπελιέ δεν είχε ταυτότητα, αγωνιστικό χαρακτήρα και γενικότερα δεν απέδωσε καθόλου καλό ποδόσφαιρο, με αποτέλεσμα αυτό να αντικατοπτρίζεται και στα αποτελέσματά της. Η αλλαγή προπονητή, όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, βελτίωσε κάπως την κατάσταση, αλλά όχι εντυπωσιακά. Παρόλα αυτά κατάφερε να μείνει στην κατηγορία, αποφεύγοντας να κινδυνεύσει άμεσα, αν και βρέθηκε αρκετές φορές σε δύσκολη θέση.

Προπονητής: Rolland Courbis. Ο Γάλλος αντικατέστησε πέρυσι τον Jean Fernandez που είχε ξεκινήσει τη χρονιά και απέτυχε παταγωδώς. Μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για μία ισχυρή προσωπικότητα. Σίγουρα σε σχέση με τον Fernandez, η παρουσία του Courbis δημιουργεί μεγαλύτερες προσδοκίες. Τακτικά αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο 4-2-3-1 και στο 4-3-3, ενώ σίγουρα έχοντας την ομάδα από την αρχή της χρονιάς θα είναι σε θέση να βάλει πιο δυνατά τη σφραγίδα του, η οποία προφανώς θα έχει πιο επιθετικούς προσανατολισμούς σε σχέση με πέρσι.

Μεταγραφές
Είναι πολύ σημαντική η απώλεια του μεγάλου της αστέρα, Cabella, όσο και αν όλοι γνώριζαν ότι θα αποχωρήσει στο τέλος της χρονιάς. Από εκεί και πέρα επέστρεψε στη Μίλαν, ο Niang, ο οποίος βοήθησε αρκετά επιθετικά, από την στιγμή που έφτασε στην ομάδα. Σημαντική είναι και η απώλεια του Bocaly. Στον αντίποδα, αποκτήθηκαν τέσσερις παίκτες και από αυτούς ξεχωρίζει μόνο ο επιθετικός Berigaud, ο οποίος έκανε αρκετά καλή χρονιά με την Εβιάν και αυτήν εξαργύρωσε σε αυτήν την μεταγραφή.
Με τον Courbis να είναι από την αρχή της χρονιάς στον πάγκο της, μπορεί να αποφύγει τις περσινές περιπέτειες και να τερματίσει στα όρια της πρώτης δεκάδας, αλλά μέχρι εκεί, δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο.

Φιλικά παιχνίδια
ΤΟΥΛΟΥΖ – ΜΟΝΠΕΛΙΕ 2-2
ΜΟΝΠΕΛΙΕ – ΑΡΛ 1-1

ΝΙΣ
Τίτλοι: 4 Πρωταθλήματα (1951, 1952, 1956, 1959), 3 Κύπελλα (1952, 1954, 1997), 4 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας (1948, 1965, 1970, 1994), 2 Πρωταθλήματα Νασιονάλ (3η κατηγορία) (1985, 1989).

Εδρα: Allianz Riviera 35.624
Πέρυσι τερμάτισε στην 17η θέση της βαθμολογίας.
Χειρότερα δεν γινόταν για την Νις. Ξεκίνησε με όνειρα, τόσο εντός όσο κι εκτός συνόρων, αλλά σύντομα τα όνειρα έγιναν αφιάλτης. Κάκιστο ξεκίνημα κι αποκλεισμός – σοκ από τον Απόλλωνα Λεμεσσού στην Ευρώπη, ενώ και στο πρωτάθλημα τα πάντα πήγαν στραβά. Μερικές αναλαμπές και εντός έδρας νίκες, μετά τη μετακόμιση στο νεότευκτο Allianz Riviera, αλλά μέχρι εκεί, τίποτα περισσότερο. Κατά τα άλλα έμεινε σταθερά στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας, ενώ μαθηματικά εξασφάλισε την παραμονή της την προτελευταία αγωνιστική. Η απογοήτευση ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλη, αφού κι η διαφορά σε σχέση με την προπέρσινη χρονιά ήταν χαώδης.

Προπονητής: Claude Puel. Εξαιρετικός προπονητής, αλλά πέρυσι η χρονιά ήταν πολύ άσχημη για τη Νις. Πρόωρος αποκλεισμός από το Γιουρόπα Λιγκ, με τους «αετούς» να βολοδέρνουν στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας και κοντά στην επικίνδυνη ζώνη. Είχε τη στήριξη της διοίκησης, όταν έφτασε κοντά στην απόλυση μετά από ένα πολύ μεγάλο αρνητικό σερί. Οι διοικούντες το σύλλογο τον στηρίζουν και φέτος κι η αποψή μας είναι πως πράττουν ορθά, αφού κατά τη δική μας γνώμη τουλάχιστον, πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων προπονητών στη χώρα, με βαθιά γνώση του αθλήματος και ισχυρή προσωπικότητα που μπορεί να επιβληθεί, αλλά και να εμπνεύσει τους παίκτες του.

Μεταγραφές
Ξεκάθαρα αρνητικό είναι το πρόσημο στις κινήσεις της Νις στο μεταγραφικό παζάρι. Ο Κολομβιανός κίπερ Ospina που έλαμψε στο Μουντιάλ αποχώρησε για την Άρσεναλ, ο Pejcinovic αφήνει κενό στην άμυνα, παρελθόν είναι και ο Bruins. Στον αντίποδα, από τους παίκτες που αποκτήθηκαν δεν ξεχωρίζει κάποιος. Ο Σουηδός Hult είναι φέρελπις, αλλά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως είναι έτοιμος για αυτό το επίπεδο. Ο κόσμος έχει δυσανασχετήσει πάρα πολύ, ενώ στα φιλικά με εξαίρεση το 0-0 με την Μπαρτσελόνα, οι εμφανίσεις της ήταν τραγικές.
Ο Puel είναι ένας προπονητής που τον έχουμε σε τεράστια εκτίμηση, αλλά η αλήθεια είναι πως ξεκινά το πρωτάθλημα με άσχημες προϋποθέσεις. Πάντως πιστεύουμε πως αν δεν υπάρχει ανακατωσούρα με τον κόσμο σε ενδεχόμενα άσχημη αποτελέσματα στην αρχή της λίγκας, τότε μπορεί να δούμε τη Νις στην πρώτη δεκάδα παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο.

Φιλικά παιχνίδια
ΜΠΟΡΝΤΟ – ΝΙΣ 2-0
ΦΡΕΖΙΣ – ΝΙΣ 0-0
ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ – ΝΙΣ 2-1
ΜΠΡΕΝΤΦΟΡΝΤ – ΝΙΣ 3-2
ΝΟΡΓΟΥΙΤΣ – ΝΙΣ 5-1
ΝΙΣ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 1-1

ΜΕΤΣ
Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Β΄Γαλλίας (1935, 2007, 2014), 2 Κύπελλα Γαλλίας (1984, 1988), 2 Λιγκ Καπ Γαλλίας (1986, 1996).

Εδρα: Stade Municipal Saint-Symphorien (26.000)

Πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ligue 2 και επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια του Γαλλικού ποδοσφαίρου. Τρένο η Μετς, έφτασε διά περιπάτου στην κατάκτηση του τίτλου και στη δεύτερη σερί άνοδο, αφού μην ξεχνάμε ότι προερχόταν από τη Νασιονάλ και ήταν νεοφώτιστη στην δεύτερη κατηγορία. Η ομάδα του Cartier αν και νεοφώτιστη, μπήκε από νωρίς μπροστά στην κούρσα της βαθμολογίας και δεν κατέβηκε ποτέ από την κορυφή. Τελείωσε το πρωτάθλημα με αήττητο σερί 11 αγώνων, ενώ μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του 2013 είχε επτά συνεχόμενες νίκες στη λίγκα, στις οποίες δέχτηκε μόλις ένα γκολ!!! Κυριολεκτικά μία χρονιά βγαλμένη από παραμύθι, με την απόσταση από την 2η Λανς να είναι στους 11 βαθμούς και να καταδεικνύει τον τρόπο και την ευκολία με την οποία πέτυχε το μεγάλο της στόχο.

Προπονητής: Albert Cartier. Σαν παίκτης έγραψε ιστορία στην Μετς. Αφού έκανε το «αγροτικό» του σε ομάδες μικρών κατηγοριών, αλλά και στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στα λημέρια μας με τον Πανθρακικό, επέστρεψε στην αγαπημένη του ομάδα πρόπερσι και με το καλημέρα την ανέβασε κατηγορία. Σε συνέχεια αυτής της ανόδου ήρθε μία ακόμη, με τις «γρανάτες» να επιστρέφουν στα μεγάλα σαλόνια του γαλλικού ποδοσφαίρου παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο, αλλά και με σοβαρότητα και σταθερότητα στην άμυνα. Ο Cartier εμπνέει τους παίκτες του και μένει να δούμε αν έχει την ικανότητα να σταθεί πλέον και στο μέγιστο δυνατό επίπεδο και να διαχειριστεί τις δύο συνεχόμενες ανόδους.

Μεταγραφές
Πολύ ήρεμα και μετρημένα κινήθηκε στο μεταγραφικό παζάρι η Μετς. Με εξαίρεση τον Doucoure (τραβηγμένα και τον Rivierez) οι άλλοι παίκτες που απέκτησε είναι αρκετά φτηνοί, δίχως ιδιαίτερο βιογραφικό και είναι γρίφος αν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό το επίπεδο. Ακόμη κι αν προκύψει κάποιο «λαβράκι», σίγουρα το ρίσκο είναι μεγάλο. Από εκεί και πέρα αποχώρησαν παίκτες των οποίων το συμβόλαιο ή ο δανεισμός του έληξε. Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μία ισορροπία στις προσθαφαιρέσεις. Μέχρι να τελειώσει πάντως το μεταγραφικό παζάρι, πιο εύκολο είναι να χάσει κάποιον βασικό της παίκτη, παρά να κάνει κάποια σημαντική κίνηση προς ενίσχυση.
Είναι δεμένο σύνολο, ομάδα του προπονητή, έρχεται από δύο σερί ανόδους, κράτησε μεγάλο μέρος του κορμού της και μπορεί να παραμείνει στην κατηγορία. Ταβάνι της πάντως, φρονούμε πως είναι η 14η θέση.

Φιλικά παιχνίδια
ΑΡΜΕΝΒΙΛ – ΜΕΤΣ 0-2
ΜΕΤΣ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 1-3
ΜΕΤΣ – ΣΑΡΛΕΡΟΥΑ 1-2
ΜΕΤΣ – ΣΕΡΕΝΓΚ 2-2
ΣΟΣΟ – ΜΕΤΣ 2-1
ΜΕΤΣ – ΡΕΜΣ 1-1

ΛΑΝΣ
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Α΄ Γαλλίας (1998), 4 Πρωτάθληματα (1937, 1949, 1973, 2009), 2 Κύπελλα Ιντερτότο (2005, 2007).

Εδρα: Stade Félix Bollaert (41.800)
Πέρυσι τερμάτισε στην 2η θέση και επιστρέφει στα μεγάλα σαλόνια του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Η Λανς έκανε μεγάλη επένδυση, τόσο σε υλικό εντός αγωνιστικού χώρου, όσο και στον πάγκο της με τον Kompouare. Είχε εμφανώς μεγάλη ποιότητα, αλλά δεν βρήκε ποτέ σταθερότητα. Είχε αρκετές απώλειες με ισοπαλίες εντός έδρας, αλλά παρέμενε πάντα σταθερά στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας. Τελικά με τον κόσμο της να την στηρίζει με συγκλονιστικό τρόπο και κάνοντας κάποιες πολύ σημαντικές νίκες στο τέλος, κατάφερε τον στόχο που είχε οριστεί από την αρχή της χρονιάς και φυσικά δεν ήταν άλλος από την άνοδο. Η χρονιά μπορεί να χαρακτηριστεί απόλυτα επιτυχημένη.

Προπονητής: Antoine Kombouare. Τι κι ήταν άνεργος για 18 μήνες παρέμενε πάντα ένα αρκετά καυτό όνομα στους κύκλους της προπονητικής, κυρίως εντός, αλλά κι εκτός Γαλλίας. Έκανε όνομα στο Στρασβούργο, συνέχισε στην Βαλενσιέν και μάλλον απέτυχε στο μεγάλο βήμα που έκανε στην Παρί. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί τις γνώσεις του και την ισχυρή του προσωπικότητα. Η Λανς του έδωσε λοιπόν πέρσι το καλοκαίρι τη μεγάλη ευκαιρία κι ο ίδιος την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Εχοντας βέβαια πολύ καλό ρόστερ στη διάθεσή του, κατάφερε να φτιάξει μία ομάδα ανταγωνιστική με πνεύμα μαχητικό, αλλά και ασταθής, ενώ το όνομα του Kompouare συσπείρωσε τον κόσμο και κάπως έτσι ήρθε η άνοδος. Σίγουρα πάντως όλοι περίμεναν από τη Λανς με τον Kompouare στον πάγκο να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο.

Μεταγραφές
Σε εξαιρετικά δεινή θέση είναι η Λανς. Πριν μία εβδομάδα εξασφάλισε την αδειοδότηση της για να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα, αφού ο κύριος μέτοχός της Hafiz Mammadov κατέθεσε το ποσό που του ζητήθηκε ως εγγύηση από την ομοσπονδία, σε τράπεζα της πατρίδας του (Αζερμπαϊτζάν). Το πρόβλημα όμως δεν σταματά εκεί. Η Λανς δεν μπόρεσε –και δεν μπορεί- να κάνει μεταγραφές, αφού ο Mammadov δεν καταθέτει επιπλέον τέσσερα εκατομμύρια σύμφωνα με τους κανονισμούς της ομοσπονδίας για εγγύηση μεταγραφών. Πάνω σε αυτό πατά η Σοσό και ζητά να πάρει τη θέση της Λανς, η οποία σύμφωνα με την πλευρά των «σοσελιέν» δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να βρίσκεται στην μεγάλη κατηγορία. Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν έγινε η προετοιμασία, ενώ χάθηκαν οι πολύτιμοι Areola και Tisseran, οι οποίοι ήταν δανεικοί και η Λανς δεν μπόρεσε να διαπραγματευτεί την παραμονή τους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ξεκινά πολύ αδύναμη, αποπροσανατολισμένη και είναι πολύ πιθανό και το πρώτο φαβορί για να αποχαιρετήσει την κατηγορία.
 
Φιλικά παιχνίδια
ΜΠΟΥΛΟΝ – ΛΑΝΣ 2-1
ΤΡΟΥΑ – ΛΑΝΣ 3-0
ΚΑΕΝ – ΛΑΝΣ 4-2
ΑΤΛΕΤΙΚΟ CP – ΛΑΝΣ 0-5
ΚΡΕΤΕΪΓ – ΛΑΝΣ 4-2
ΛΑΝΣ – ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ 0-1

ΚΑΕΝ
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Β’ Γαλλίας (1996, 2010)

Εδρα: Stade Michel d'Ornano (21.500)

Πέρυσι τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας στη Ligue 2 και κέρδισε την άνοδο της στην κορυφαία κατηγορία της χώρας.
Προσέφερε απλόχερα θέαμα και το συνδύασε με ουσία. Η Καέν πέτυχε 65 γκολ, στα 38 παιχνίδια της σημειώθηκαν 109 γκολ (τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα στη λίγκα) και με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να φτάσει δίκαια στην άνοδο. Τα θεμέλια κλυδωνίστηκαν λίγο την περίοδο που το μεγάλο αστέρι της ομάδας Jerome Rothain, που είχε γυρίσει για να κλείσει την καριέρα του στον σύλλογο που τον ανέδειξε, τσακώθηκε με τον Garande. Σε εκείνο το διάστημα και μόνο, η Καέν έκανε κάποια κοιλιά, αλλά μπόρεσε να παραμείνει πάντα σε τροχιά ανόδου και στο τέλος ήταν μία από τις τρεις ομάδες που πανηγύρισαν την άνοδο.

Προπονητής: Patrice Garande. Μετά τη μικρή Σερμπούργκ, ο Garande ανέλαβε σαν βοηθός το 2006 στην Καέν και μετά την αποχώρηση του Dumas κλήθηκε να πάρει την πρώτη μεγάλη του δουλειά. Εδωσε μεγάλο βάρος στην άμυνα, αλλά έδειξε και κάποιες αδυναμίες να χειριστεί καταστάσεις σαν πρώτος προπονητής. Δεν μπορούμε να πούμε ότι απολάμβανε και της μεγαλύτερης δυνατής εμπιστοσύνης από τον κόσμο της ομάδας, αλλά η κατάκτηση της 4ης θέσης και η διεκδίκηση της ανόδου σχεδόν μέχρι το τέλος στην πρώτη του χρονιά του αναγνωρίστηκαν ως επιτυχία και συνέχισε και πέρυσι στο τιμόνι της. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι η διοίκηση έπραξε σοφά. Ο Garande όχι μόνο ανέβασε την Καέν στα μεγάλα σαλόνια, αλλά το συνδύασε με φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο, έχοντας την καλύτερη επίθετικη συγκομιδή στην κατηγορία. Όσον αφορά το ειδικό βάρος του Γάλλου τεχνικού, αυτό φάνηκε στην κόντρα του με τη μεγάλη βεντέτα της ομάδας, Jerome Rothain, με τους διοικούντες των «μαλερμπίστ» να τον στηρίζουν απόλυτα και να τελειώνουν τον Rothain από την ομάδα στα μέσα της χρονιάς.

Μεταγραφές
Εξαιρετικά σημαντική είναι η απώλεια του Faycal Fajr, του επιθετικού μέσου που πέρυσι έβγαλε 15 ασίστ στους συμπαίκτες του.Kodjia, Molla Wague και Autret είναι επίσης παίκτες αρκετά πολύτιμοι στην περσινή σεζόν και η αποχώρησή τους είναι ένα γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο. Από εκεί και πέρα όμως έκανε και αρκετά καλές προσθήκες. Ξεχωρίζει σίγουρα ο Feret από την Ρεν. Επίσης δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την εμπειρία του Vercoutre κάτω από τα δοκάρια, ο οποίος μαζί με τον Perquis δίνουν ένα δίδυμο που εμπνέει σιγουριά και πληρότητα στη φανέλα με το «νούμερο 1». Πολλά υποσχόμενος και ο νεαρός Adeoti, ο οποίος θα βάλει φρέσκα πνευμόνια στον ανασταλτικό τομέα του άξονα της μεσαίας γραμμής. Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε πως υπάρχει σχετική ισορροπία, αφού έχασε σημαντικούς παίκτες, αλλά έκανε και καλές μεταγραφές.
Θα παλέψει για να αποφύγει τον υποβιβασμό, αλλά είναι αρκετά δύσκολο να τα καταφέρει. Δεν την θεωρούμε καταδικασμένη, αλλά σε κάθε περίπτωση εκτιμούμε πως μέχρι το τέλος θα βρίσκεται σε δεινή θέση και θα πρέπει να δώσει μεγάλη μάχη για να μην επιστρέψει και πάλι στη δεύτερη κατηγορία.

Φιλικά παιχνίδια
ΚΑΕΝ – ΡΕΝ 2-0
ΚΑΕΝ – ΣΑΜΠΛΙ 3-1
ΧΑΒΡΗ – ΚΑΕΝ 0-0
ΚΑΕΝ – ΑΜΙΑΝ 0-1 

Α΄Ολλανδίας

ΑΓΙΑΞ  
Τίτλοι: 33 Πρωταθλήματα (1918, 1919, 1931, 1932, 1934, 1937, 1939, 1947, 1957, 1960, 1966, 1967, 1968, 1970, 1972, 1973, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1985, 1990, 1994, 1995, 1996, 1998, 2002, 2004, 2011, 2012, 2013, 2014), 18 Κύπελλα (1917, 1943, 1961, 1967, 1970, 1971, 1972, 1979, 1983, 1986, 1987, 1993, 1998, 1999, 2002, 2006, 2007, 2010, 2011), 8 Σούπερ Καπ (1993, 1994, 1995, 2002, 2005, 2006, 2007, 2013), 4 Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1971, 1972, 1973, 1995), 1 Κυπελλούχων (1987), 1 ΟΥΕΦΑ (1992), 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1973, 1995), 2 Διηπειρωτικά (1972, 1995)

Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: Ανελλιπώς από το 1956 (58 συμμετοχές)
Έδρα: «Άμστερνταμ Αρένα» (53.052 θέσεων)
Πέρυσι μέχρι τη 12η αγωνιστική και την εντός έδρας ήττα (1-0) από τη Φίτεσε διακρίθηκε από αστάθεια, όμως έκλεισε τη σεζόν αήττητος (15 νίκες – 7 ισοπαλίες). Κατέκτησε τον τίτλο ουσιαστικά από τον Μάρτιο και την εκτός έδρας νίκη (2-1) στο ντέρμπι με τη Φέγενορντ. Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τον τελικό, όμως εκεί γνώρισε ντροπιαστική συντριβή (5-1) από την Τσβόλε. Στην Ευρώπη αποκλείστηκε στη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ με δύο ήττες από τη Σάλτσμπουργκ (3-0, 3-1). Νωρίτερα είχε συμμετάσχει στον 8ο όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις, αλλά στάθηκε άτυχος και τερμάτισε στην τρίτη θέση, πίσω από Μπαρτσελόνα, Μίλαν και μπροστά από Σέλτικ.

Προπονητής: Φρανκ ντε Μπουρ (5η χρονιά)
Παρά τις… σειρήνες από το εξωτερικό και κυρίως από την Αγγλία, ο Φρανκ ντε Μπουρ αποφάσισε να παραμείνει στο τιμόνι του Άγιαξ. Αντικατέστησε τον Μάρτιν Γιολ στα μέσα της σεζόν 2010-11 και έκτοτε οδήγησε τον Αίαντα στην κατάκτηση τεσσάρων σερί πρωταθλημάτων, σπάζοντας το σχετικό ρεκόρ των τεράστιων Ρίνους Μίχελς και Λουίς φαν Χάαλ. Είναι λάτρης του ποδοσφαίρου κατοχής και του 4-3-3, ενώ διαχειρίζεται άψογα το ρόστερ, βγάζοντας συχνά… λαγούς από το καπέλο. Ο οργανισμός του ολλανδικού συλλόγου, τουλάχιστον όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις, λειτουργεί άριστα με αυτόν επικεφαλής. Εκείνο που του λείπει είναι η διάκριση στην Ευρώπη.

Μεταγραφές
Είναι ο κάτοχος των τελευταίων τεσσάρων πρωταθλημάτων, αλλά και ο πολυνίκης στην Ερεντιβίζιε. Ξεκινάει τη σεζόν με στόχο τη διατήρηση των σκήπτρων και μια καλύτερη πορεία στα Κύπελλα Ευρώπης.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές οι αλλαγές στο ρόστερ του Άγιαξ δεν είναι πολλές, όμως πολλά μπορούν να αλλάξουν μέχρι τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου. Από τους παίκτες που έχουν ήδη αποχωρήσει πιο σημαντικός αναμφισβήτητα είναι ο μεσοεπιθετικός Σιμ ντε Γιονγκ (19 συμ., 3 ως αλλαγή/7 γκολ), που μετακόμισε στην Αγγλία και τη Νιούκαστλ. Παρελθόν αποτέλεσε ο 34χρονος Δανός χαφ Πόουλσεν (29 συμ., 15 ως αλλαγή/1 γκολ), ενώ δεν πρόκειται να λείψει σε κανέναν ο Μπόγιαν Κρκιτς (24 συμ., 7 ως αλλαγή/4 γκολ), ο οποίος με εξαίρεση κάποια παιχνίδια στις αρχές και το φινάλε της σεζόν, δεν κατάφερε να αφήσει το στίγμα του, συνεχίζοντας την καθοδική πορεία στην καριέρα του.

Στην αντίπερα όχθη, το συγκρότημα του Φρανκ ντε Μπουρ κινήθηκε έγκαιρα και εξασφάλισε από το φινάλε της περσινής σεζόν την υπογραφή του 18χρονου επιθετικού Ζίφκοβιτς (29 συμ., 17 ως αλλαγή/10 γκολ), που έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις με την Γκρόνινγκεν σε ηλικία 16 ετών και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί η μεταγραφή του αμυντικού Φιρχέφερ (33 συμ./3 γκολ) από την Άλκμααρ, ενώ επένδυση για το μέλλον αποτελεί η απόκτηση του 18χρονου εξτρέμ Μούριτς από την Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Δανεικός από τη Λεβερκούζεν ο 20χρονος Πολωνός φορ Μίλικ, που αγωνίστηκε πέρυσι με τη φανέλα της Άουγκσμπουργκ (18 συμ., 13 ως αλλαγή/2 γκολ) και επίσης μπορεί να βοηθήσει.
Το ρόστερ βρίσκεται στο ίδιο, αν όχι σε καλύτερο, επίπεδο σε σχέση με πέρυσι. Ο Ντε Μπουρ έχει αποδείξει την αξία του και ο Άγιαξ έχει τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου.

Φιλικά παιχνίδια
28/6: Άγιαξ – Πούτεν 13-1
7/7: Βάκερ – Άγιαξ 1-5
12/7: Άγιαξ – Χένεπελ 6-0
19/7: Άγιαξ – Ακίλιζ ’29 2-1
19/7: Άγιαξ – Ρεάλ Σοσιεδάδ 3-1
26/7: Μπενφίκα – Άγιαξ 0-1

ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ  
Τίτλοι: 14 Πρωταθλήματα (1924, 1928, 1936, 1938, 1940, 1961, 1962, 1965, 1969, 1971, 1974, 1984, 1993, 1999), 11 Κύπελλα (1930, 1935, 1965, 1969, 1980, 1984, 1991, 1992, 1994, 1995, 2008), 3 Σούπερ Καπ (1987, 1991, 1999), 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών (1970), 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (1974, 2002), 1 Διηπειρωτικό (1970)

Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: Ανελλιπώς από το 1956 (58 συμμετοχές)
Έδρα: «Ντε Κάουπ» (51.177 θέσεων)
Πέρυσι, η σεζόν που πέρασε πιστοποίησε ότι η Φέγενορντ έχει επιστρέψει για τα καλά στις κορυφαίες ομάδες του ολλανδικού ποδοσφαίρου, όμως ούτε αυτή συνοδεύτηκε από την επιστροφή στους τίτλους. Η εντός έδρας ήττα (2-1) από τον Άγιαξ στις 2 Μαρτίου αποδείχθηκε καταδικαστική, όμως οι επτά σερί νίκες που ακολούθησαν, πριν την ισοπαλία στο Άλκμααρ την τελευταία αγωνιστική, την έδωσαν το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα προημιτελικά και πάλι από τον «αιώνιο» αντίπαλο της, αλλά αυτή τη φορά στο Άμστερνταμ (3-1), ενώ στο Γιουρόπα δεν έφτασε μέχρι τους ομίλους, αφού το εμπόδιο της Κούμπαν στα πλέι οφ αποδείχθηκε ανυπέρβλητο (0-1, 1-2).

Προπονητής: Φρεντ Ρούτεν (1η χρονιά)
Δυνατό το βιογραφικό του Φρεντ Ρούτεν, ο οποίος πέρασε όλη την επαγγελματική ποδοσφαιρική καριέρα του στην Τβέντε (1980-92). Από την επόμενη σεζόν έγινε μέλος του τεχνικού τιμ της και το 1999 ανέλαβε καθήκοντα πρώτου προπονητή, κατακτώντας το Κύπελλο (2001), που αποτελεί και τον μοναδικό τίτλο του μέχρι στιγμής. Επέστρεψε ξανά στον αγαπημένο του σύλλογο (2006-08), ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν πέρασε από τους πάγκους των Σάλκε (2008-09), Αϊντχόφεν (2009-12) και Φίτεσε (2012-13), πριν διαδεχθεί τον Ρόναλντ Κούμαν στην τεχνική ηγεσία της Φέγενορντ.

Μεταγραφές
Η Φέγενορντ έχει γίνει και πάλι ανταγωνιστική τα τελευταία χρόνια, συνδυάζοντας μάλιστα τις καλές πορείες με την οικονομική εξυγίανση, όμως δεν έχει κατορθώσει να επιστρέψει στους τίτλους. Η αποδυνάμωση του ρόστερ δυσκολεύει την αποστολή της για φέτος και τα πρώτα ανησυχητικά δείγματα φάνηκαν στις δύο ήττες (2-1, 3-1) από την Μπεσίκτας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η εξαιρετική παρουσία της Ολλανδίας στο πρόσφατο Μουντιάλ έφερε πολλούς «μνηστήρες» και οι διεθνείς Ντε Φράι (στόπερ, 32 συμ./4 γκολ), Γιανμάατ (δεξιός μπακ, 30 συμ./2 γκολ), Μάρτινς Ίντι (στόπερ/αρ. μπακ, 26 συμ./2 γκολ) αναχώρησαν για άλλες πολιτείες, όπως άλλωστε ο Ιταλός φορ και πρώτος σκόρερ Πέλε (28 συμ./23 γκολ), που... μοσχοπουλήθηκε (10 εκατ. ευρώ) στη Σαουθάμπτον, του πρώην προπονητή της Φέγενορντ, Ρόναλντ Κούμαν. Λιγότερο θα λείψουν ο εφεδρικός γκολκίπερ Λάμπρου (2 συμ.) και ο επιθετικός Αρμεντέρος (19 συμ., 8 ως αλλαγή/1 γκολ).

Τα λεφτά που μπήκαν στα ταμεία του συλλόγου δίνουν την ευκαιρία για ενίσχυση, όμως οι παίκτες που έχουν έρθει μέχρι στιγμής δεν δείχνουν αρκετοί, αν και μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλοι. Για μπακ απ του Μούλντερ προορίζεται ο γκολκίπερ Χαν (34 συμ. με Ντόρντρεχτ), ενώ αρκετές βοήθειες είναι σε θέση να προσφέρουν ο έμπειρος δεξιός μπακ Γουίλκσιρ (23 συμ., 3 ως αλλαγή) και (κυρίως) ο ταλαντούχος μέσος Μπαζατσικόγλου (22 συμ., 1 ως αλλαγή/6 γκολ). Επέστρεψαν από τους δανεισμούς τους ο αριστερός μπακ Βούντενμπερχ (31 συμ., 1 ως αλλαγή), ο αμυντικός Στεϊνφόρντεν (13 συμ. με Ντόρντρεχτ) και ο επιθετικός Μανού (15 συμ./5 γκολ με Καμπούρ).
Είναι πιθανόν τις ημέρες που υπολείπονται για τη λήξη της μεταγραφικές περιόδου η Φέγενορντ να προχωρήσει και σε άλλες προσθήκες, όμως αυτή τη στιγμή δείχνει να υπολείπεται από τον Άγιαξ.

Φιλικά παιχνίδια
8/7: Χορστ – Φέγενορντ 0-8
11/7: ASWH- Φέγενορντ 1-6
16/7: Έμεν – Φέγενορντ 0-2
19/7: Φορτούνα Σιτ. – Φέγενορντ 0-1
23/7: Φέγενορντ – Ρεάλ Σοσιεδάδ 1-1

Τβέντε
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα (2010), 3 Κύπελλα (1977, 2001, 2011), 2 Σούπερ Καπ (2010, 2011)

Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1965-1983, 1984-σήμερα (48 συμμετοχές)
Έδρα: «Ντε Γκρολς Βέστε» (30.014 θέσεων)
Πέρυσι το νεανικό ρόστερ δεν επέτρεπε ιδιαίτερη αισιοδοξία, όμως τελικά η χρονιά πήγε πολύ καλά, έστω κι αν δεν συνοδεύτηκε από την κατάκτηση κάποιου τίτλου. Η Τβέντε, με ηγέτη τον Τάντιτς και αρκετές… αποκαλύψεις στο ρόστερ, εκμεταλλεύτηκε την απουσία ευρωπαϊκών υποχρεώσεων και βρέθηκε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Πλήρωσε ωστόσο την απουσία του εύκολου γκολ και δεν κατάφερε να παραμείνει σταθερή, τερματίζοντας τελικά στην 3η θέση, που σήμανε πάντως την επιστροφή της στα Κύπελλα Ευρώπης. Η πορεία της στο Κύπελλο τερματίστηκε στον 2ο μόλις γύρο, ύστερα από την ήττα (3-0) στο Χέρενφεν.

Προπονητής: Άλφρεντ Σρέουντερ (3η χρονιά)
Ο Άλφρεντ Σρέουντερ είχε μια πλούσια καριέρα ως ποδοσφαιριστής (1991-2009) και μόλις κρέμασε τα παπούτσια του πήρε θέση στο τεχνικό τιμ της Τβέντε. Τον Μάρτιο του 2013 πήρε προαγωγή και αντικατέστησε τον Στιν ΜακΛάρεν, όμως στα χαρτιά παρέμεινε βοηθός, αφού δεν είχε το κατάλληλο πτυχίο, με τον Μισέλ Γιάνσεν να είναι αυτός που έδινε οδηγίες κατά τη διάρκεια των αγώνων και μιλούσε στις συνεντεύξεις Τύπου. Το φετινό καλοκαίρι πήρε το πολυπόθητο δίπλωμα πρώτου προπονητή και πλέον μπορεί να εκτελέσει ανενόχλητος τα καθήκοντα του. Έχει δείξει ότι έχει προοπτικές, όμως ο χρόνος θα δείξει που μπορεί να φτάσει.

Μεταγραφές
Η περσινή σεζόν τη βοήθησε να γίνει και πάλι ανταγωνιστική, αν και δεν κατάφερε να διεκδικήσει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα ούτε να πάρει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Στόχος και για φέτος η είσοδος στην πρώτη τριάδα, που θα σημάνει και την απευθείας έξοδο στα Κύπελλα Ευρώπης.

Η αποστολή του συγκροτήματος του Άλφρεντ Σρέουντερ δεν θα είναι πάντως εύκολη, ειδικά από τη στιγμή που ο περσινός MVP και πρώτος σκόρερ Ντούσαν Τάντιτς (33 συμ./16 γκολ) πουλήθηκε (ακριβά) στη Σαουθάμπτον. Τεράστιο το κενό που αφήνει πίσω του ο διεθνής Σέρβος, που αποτελούσε το A και το Ω στην επιθετική λειτουργία της Τβέντε. Θα λείψει επίσης ο δεξιός μπακ- χαφ Ροζάλες (30 συμ./1 γκολ), ενώ παρελθόν αποτέλεσε και ο αρχηγός Μπράμα (χαφ, 5 συμ., 3 ως αλλαγή/1 γκολ), που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τραυματισμού τα τελευταία χρόνια. «Τέλος εποχής» για τους εμβληματικούς Μπόσκερ και Βίσγκερχοφ, οι οποίοι πέρυσι δεν είχαν ιδιαίτερη συνεισφορά και αποφάσισαν να κρεμάσουν τα ποδοσφαιρικά παπούτσια τους.

Στον αντίποδα, οι μέχρι στιγμής μεταγραφικές κινήσεις για τους «τούκερς» είναι ελάχιστες. Θα βοηθήσει ο στόπερ Λάχμαν (24 συμ., 2 ως αλλαγή με την Τσβόλε) και ο νεαρός μεσοεπιθετικός Κουσκ (33 συμ., 1 ως αλλαγή/12 γκολ με την Άαλμποργκ), ενώ φαίνεται πως βρίσκεται πολύ κοντά στην απόκτηση του χαφ Μοκότσο (27 συμ./2 γκολ), που πραγματοποίησε πέρυσι εξαιρετικές εμφανίσεις με τη φανέλα της Τσβόλε.

Εάν η Τβέντε καλύψει το κενό του Τάντιτς τότε μπορεί να πετύχει τους στόχους της. Υπάρχουν πάντως αμφιβολίες για το κατά πόσο θα τα καταφέρει...

Φιλικά παιχνίδια
6/7: Όλντενζααλ – Τβέντε 1-14
10/7: Φέχταλ ΧΙ – Τβέντε 0-14
12/7: Τβέμπτεραντ – Τβέντε 0-10
19/7: Έμεν – Τβέντε 1-2
23/7: Τβέντε – Κονιασπόρ 0-0
28/7: Τβέντε – Σπόρτινγκ Λισ. 2-0
2/8: Τβέντε – Γκλάντμπαχ 1-4 

ΑΪΝΤΧΟΦΕΝ  
Τίτλοι: 21 Πρωταθλήματα (1929, 1935, 1951, 1963, 1975, 1976, 1978, 1986, 1987, 1988, 1989, 1991, 1992, 1997, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008), 9 Κύπελλα (1950, 1974, 1976, 1988, 1989, 1990, 1996, 2005, 2012), 9 Σούπερ Καπ (1992, 1996, 1997, 1998, 2000, 2001, 2003, 2008, 2012), 1 Πρωταθλητριών (1988), 1 ΟΥΕΦΑ (1978)

Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: Ανελλιπώς από το 1956 (58 συμμετοχές)
Έδρα: «Φίλιπς Στάντιον» (35.000 θέσεων)
Πέρυσι η διοίκηση αποφάσισε το περσινό καλοκαίρι να δημιουργήσει το νεανικότερο ρόστερ στην ιστορία της Αϊντχόφεν και ανέθεσε την τεχνική ηγεσία στον άπειρο Φιλίπ Κοκού. Τα πρώτα σημάδια ήταν ενθαρρυντικά (5 σερί νίκες), όμως ακολούθησε ένα «μαύρο» δίμηνο από τα μέσα Οκτωβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, που την έφερε μακριά από τους στόχους της σε Ολλανδία και Ευρώπη. Τελικά σοβαρεύτηκε στο φινάλε και μπήκε στην 4άδα, εξασφαλίζοντας το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στον 3ο μόλις γύρο ύστερα από την εντός έδρας ήττα (3-1) από τη Ρόντα, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων, παρά την εύκολη κλήρωση, τερματίζοντας πίσω από Λουντογκόρετς και Τσερνομόρετς.

Προπονητής: Φιλίπ Κοκού (2η χρονιά)
Ως ποδοσφαιριστής πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα τόσο σε συλλογικό (Άλκμααρ, Φίτεσε, Αϊντχόφεν, Μπαρτσελόνα) όσο και σε εθνικό επίπεδο (101 συμμετοχές με την Ολλανδία). Έκανε τα πρώτα βήματα του στην προπονητική ως μέλος του τεχνικού τιμ των οράνιε (2008-12), ενώ πέρυσι ανέλαβε τον ρόλο του πρώτου τεχνικού στην Αϊντχόφεν, φανερώνοντας την απειρία του. Είχε δουλέψει και στο παρελθόν στην PSV ως προσωρινός αντικαταστάτης του Φρεντ Ρούτεν (2012) και ως βοηθός του Ντικ Άντβοκαατ (2012-13). Προς το τέλος της περασμένης σεζόν απουσίασε από τις υποχρεώσεις της Αϊντχόφεν λόγω ενός σοβαρού προβλήματος υγείας.

Μεταγραφές
Η προηγούμενη σεζόν θεωρήθηκε από οπαδούς και διοίκηση ως «μεταβατική», όμως πλέον οι απαιτήσεις είναι αυξημένες για το νεανικό σύνολο του Φιλίπ Κοκού. Πρέπει τουλάχιστον να κοντράρει τον Άγιαξ στη μάχη για τον τίτλο.

Υπάρχουν ακόμη πολλές υποθέσεις ανοιχτές, όμως μέχρι στιγμής οι σημαντικότερες απώλειες του μεταγραφικού παζαριού αφορούν τους έμπειρους Παρκ (23 συμ., 2 ως αλλαγή/2 γκολ) και Ρουίς (14 συμ., 1 ως αλλαγή/5 γκολ), των οποίων ο δανεισμός έληξε. Παρελθόν αποτέλεσε ο διεθνής Πολωνός τερματοφύλακας Τίτον (6 συμ., 1 ως αλλαγή), που ουδέποτε κατάφερε να μονιμοποιηθεί κάτω από τα δοκάρια, αλλά και ο Σλοβένος φορ Μάταβτζ (15 συμ., 8 ως αλλαγή/2 γκολ), με προβλήματα στο γόνατο και καθοδική πορεία τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα εάν θα ανανεωθεί ο δανεισμός του νεαρού στόπερ Ρέκικ (25 συμ./1 γκολ) από τη Μάντσεστερ Σίτι και αν θα πωληθεί ο εξαιρετικός εξτρέμ Ντεπάι (32 συμ./12 γκολ), που «μάγεψε» πολλά μεγάλα κλαμπ του εξωτερικού με τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ.

Όσον αφορά την ενίσχυση της PSV, ξεχωρίζει σίγουρα η απόκτηση του 23χρονου φορ Λουκ ντε Γιονγκ (13 συμ. ως αλλαγή) από την Γκλάντμπαχ (5,5 εκατ. ευρώ). Ο διεθνής Ολλανδός είχε πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις με την Τβέντε, όμως δεν κατάφερε να αφήσει το στίγμα του στην Μπουντεσλίγκα και πέρυσι μέτρησε μόλις 73 λεπτά συμμετοχής. Μέλος της ομάδες του Κοκού πλέον και ο τερματοφύλακας Πασφέιρ (33 συμ.) της Χέρακλες, ο οποίος ωστόσο φαντάζει δύσκολο να υποσκελίσει τον ταλαντούχο Ζουτ. Πέρα από τις μεταγραφές πάντως οι «ερυθρόλευκοι» ευελπιστούν να ενισχυθούν και από τους Βαϊνάλντουμ (μέσος, 11 συμ., 2 ως αλλαγή/4 γκολ), Νάρσινχ (εξτρέμ, 20 συμ., 12 ως αλλαγή), που αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμού πέρυσι, αλλά και τον μέσο Μάχερ (26 συμ., 6 ως αλλαγή/3 γκολ), που δεν επιβεβαίωσε τον τίτλου του πιο ελπιδοφόρου Ολλανδού ποδοσφαιριστή στην πρώτη χρονιά του στο «Φίλιπς Στάντιον».

Συμπερασματικά, η Αϊντχόφεν αναμένεται καλύτερη από πέρυσι… Μέχρι στιγμής δείχνει η μόνη που μπορεί να κοντράρει τον Άγιαξ, έχοντας πάντως ξεκάθαρα τον ρόλο του αουτσάιντερ.

Φιλικά παιχνίδια
3/7: Σχάιντελ – Αϊντχόφεν 1-7
6/7: Στ. Πόλτεν – Αϊντχόφεν 0-1
8/7: Αούστρια Βιέννης – Αϊντχόφεν 1-2
15/7: ΦΚ Αϊντχόφεν – Αϊντχόφεν 0-3
20/7: Λιρς – Αϊντχόφεν 0-1
24/7: Χέρτα Βερολίνου – Αϊντχόφεν 1-1
2/8: Ντεν Μπος – Αϊντχόφεν 1-0

ΧΕΡΕΝΦΕΝ  
Τίτλοι: 1 Κύπελλο (2009)

Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1990-1991, 1993-σήμερα (22 συμμετοχές)
Έδρα: «Αμπε Λένστρα Στάντιον» (26.100 θέσεων)
Πέρυσι όσο περνούσε η σεζόν το νεανικό σύνολο του Μάρκο φαν Μπάστεν φάνηκε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο και με ένα δυνατό ντεμαράζ έφτασε να διεκδικεί την είσοδο στην 4άδα και την απευθείας πρόκριση στην Ευρώπη, πριν τερματίσει τελικά στην 5η θέση. Συμμετείχε στα πλέι οφ, όμως εκεί δεν τα κατάφερε κόντρα στον… επόμενο εργοδότη του Ολλανδού τεχνικού, την Άλκμααρ (0-3, 1-0). Η ΑΖ αποτέλεσε τον… δήμιο της και στο Κύπελλο, όπου η πορεία της Χέρενφεν διεκόπη στη φάση των «16» (7-6 πέν., 2-2 παρ., 1-1 κ.α).

Προπονητής: Ντουάιτ Λοντεβέχες (1η χρονιά)
Ο 57χρονος τεχνικός δούλεψε πέρυσι στην Καμπούρ και πραγματοποίησε εξαιρετική δουλειά, όμως αποχώρησε κακήν κακώς μετά τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας του με τη -αιώνια αντίπαλο- Χέρενφεν. Γεννήθηκε στον Καναδά και η ποδοσφαιρική καριέρα του μοιράστηκε ανάμεσα στην Γκόου Αχέντ Ιγκλς και σε ομάδες της αμερικανικής ηπείρου (Έντμοντον, Μόντρεαλ, Μινεσότα). Ξεκίνησε να ασχολείται με την προπονητική το 1989, όμως δεν έχει πλούσια εμπειρία ως χεντ κόουτς, αφού στα περισσότερα κλαμπ εργάστηκε ως μέλος του τεχνικού τιμ. Πάντως, το 2009 ανέλαβε υπηρεσιακός τεχνικός στην Αϊντχόφεν, ενώ ακολούθησαν κάποιοι μήνες στη Ναϊμέγκεν.

Μεταγραφές
Τα τελευταία δύο χρόνια έφτασε μέχρι τα πλέι οφ, αλλά δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση για την Ευρώπη. Θα ήθελε να το αλλάξει αυτό φέτος.

Για μια ακόμη χρονιά η Χέρενφεν πούλησε ακριβά και ενισχύθηκε με ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, έχοντας άλλωστε απόλυτη εμπιστοσύνη στο τμήμα σκάουτινγκ του συλλόγου, που στο παρελθόν έχει ανακαλύψει αμέτρητα «διαμάντια». Ένα από αυτά και ο περσινός πρώτος σκόρερ της Ερεντιβίζιε, Άλφρεντ Φινμπόγκασον (31 συμ./29 γκολ), ο οποίος απασχόλησε έντονα τον Ολυμπιακό, πριν καταλήξει στη Σοσιεδάδ αντί 8 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ είχε αποκτηθεί μόλις για 600.000 ευρώ πριν από δύο χρόνια! Σημαντικές επίσης απώλειες οι μέσοι Λα Πάρα (29 συμ., 10 ως αλλαγή/5 γκολ) και Μπαζατσικόγλου (22 συμ., 1 ως αλλαγή/6 γκολ). Λιγότερο θα λείψουν οι αμυντικοί Κράουσβαϊκ (27 συμ.), Ντάικς (24 συμ., 3 ως αλλαγή) και Κουμ (21 συμ., 1 ως αλλαγή).

Στον αντίποδα, η σημαντικότερη μεταγραφή αφορούσε τον Τόμας Ντάλγκαρντ (33 συμ./18 γκολ), πρώτο σκόρερ με τη φανέλα της Βίμποργκ στη Δανία. Καλές προσθήκες επίσης ο έμπειρος χαφ Μπάους (32 συμ./6 γκολ) και ο 18χρονος μέσος Θόρσμπι (10 συμ., 4 ως αλλαγή/1 γκολ φέτος με τη Στάμπαεκ). Περισσότερες ευκαιρίες αναμένεται να πάρουν ο δεξιός μπακ Σμιντ (27 συμ./2 γκολ με Γκόου Αχέντ Ιγκλς), ο αμυντικός Στρούτκερ (11 συμ., 4 ως αλλαγή/1 γκολ με Χέρακλες), ο ταχύτατος εξτρέμ Βίλντσχουτ (7 συμ., 6 ως αλλαγή στην Ντεν Χάαγκ) και ο φορ Ουτ (28 συμ., 2 ως αλλαγή/8 γκολ με Χέρακλες) των οποίων ο δανεισμός έληξε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Χέρενφεν καλείται να αντεπεξέλθει σε πωλήσεις πολύτιμων στελεχών. Ο Λοντεβέχες μπορεί να αποτελέσει τον «δάσκαλο» για το νεανικό ρόστερ και να το οδηγήσει σε μια ακόμη καλή χρονιά. Είναι από τις υποψήφιες για την είσοδο στα πλέι οφ.

Φιλικά παιχνίδια
3/7: Μπούλτενποστ – Χέρενφεν 1-6
4/7: Φλέβο Μπόις – Χέρενφεν 1-3
11/7: Χέρενφεν – Τέλσταρ 3-0
12/7: Χέρενφεν – Αλμίρε Σίτι 0-0
18/7: Μάαστριχτ – Χέρενφεν 0-2
19/7: Προύσεν Μούνστερ – Χέρενφεν 2-0
22/7: Γκόου Αχέντ Ιγκλς – Χέρενφεν 1-2
26/7: Χέρενφεν – Καμπάλα 1-0
2/8: Χέρενφεν – Λεβάντε 0-1

ΦΙΤΕΣΕ  Τίτλοι: -
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1971-1972, 1977-1980, 1989-σήμερα (29 συμμετοχές)
Έδρα: «Γιέλρεντομ» (25.000 θέσεων)
Πέρυσι οι δανεικοί από την Τσέλσι και το επιθετικογενές ποδόσφαιρο του Πέτερ Μποζ έδωσαν στη Φίτεσε δυναμική, η οποία ωστόσο δεν είχε διάρκεια. Οι «κιτρινόμαυροι» κατέκτησαν τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή Χειμώνα, όμως μετά τη χειμερινή διακοπή τα πρώτα σημάδια κούρασης έκαναν την εμφάνιση τους, ενώ ορισμένες διοικητικές διαταραχές δεν βοήθησαν την κατάσταση. Μέχρι την 27η αγωνιστική η Φίτεσε βρισκόταν στην 2η θέση, όμως έκλεισε την κανονική περίοδο με ένα αρνητικό σερί 7 αγώνων χωρίς νίκη και τερμάτισε 6η, ενώ στα πλέι οφ αποκλείστηκε στον α’ γύρο από την Γκρόνινγκεν με δύο ήττες (0-1, 1-4). Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στην φάση των «16» από τη Ρόντα (3-1) και στο Γιουρόπα Λιγκ στον β’ προκριματικό γύρο από την Πετρολούλ (1-1, 1-2).

Προπονητής: Πέτερ Μποζ (2η χρονιά)
Δεύτερη χρονιά για τον Πέτερ Μποζ, ο οποίος αρέσκεται στο επιθετικό ποδόσφαιρο και έχει παρουσιάσει καλά δείγματα γραφής στις ομάδες που έχει κοουτσάρει. Ξεκίνησε την προπονητική καριέρα του στις Άπελντορν (2000-02) και Ντε Γκράαφστσαπ (2002-03), ενώ στη συνέχεια είχε δύο επιτυχημένα περάσματα από τη Χέρακλες (2004-06 και 2010-13), την οποία κράτησε στην Ερεντιβίζιε και την έφτασε μέχρι τα πλέι οφ. Στο μεσοδιάστημα είχε δουλέψει ως τεχνικός διευθυντής στη Φέγενορντ (2006-09). Πέρυσι είχε ένα δυνατό ξεκίνημα, όμως μετά τη χειμερινή διακοπή έδειξε ανήμπορος να βοηθήσει τους «κιτρινόμαυρους», που ταλαιπωρούνταν και από πολλά διοικητικά προβλήματα.

Μεταγραφές
Στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν βρέθηκε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, όμως κατέρρευσε στο φινάλε, χωρίς τελικά να καταφέρει να βγει στην Ευρώπη, κάτι που ελπίζει να πετύχει φέτος.

Ο Πέτερ Μποζ είναι καλός προπονητής και είναι θετικό ότι παρέμεινε στο τιμόνι, όμως δεν έλειψαν οι αποχωρήσεις βασικών στελεχών. Η στενή (στα όρια της… παρεξήγησης) σχέση με την Τσέλσι και ο δανεισμός παικτών έχει βοηθήσει στο παρελθόν τους «κιτρινόμαυρους», όμως δεν βοηθά στη δημιουργία ενός σταθερού συνόλου. Έτσι, η Φίτεσε καλείται να καλύψει τα κενά που αφήνουν πίσω τους ο αριστερός μπακ-χαφ Φαν Άανχολτ (27 συμ./4 γκολ), ο μέσος Ατσού (26 συμ., 1 ως αλλαγή/5 γκολ) και ο πρώτος σκόρερ Πιαζόν (29 συμ., 5 ως αλλαγή/11 γκολ), των οποίων και ο δανεισμός από τους «μπλε» ολοκληρώθηκε. Σημαντική επίσης απώλεια ο υψηλόσωμος φορ Χάφενααρ (32 συμ., 4 ως αλλαγή/10 γκολ), που θα συνεχίσει την καριέρα του στην Κόρδοβα.

Παρά τις απώλειες, η ενίσχυση της Φίτεσε δεν είναι -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- η επιθυμητή… Για τη γραμμή κρούσης επιλέχθηκε ο Νιγηριανός (με Σουηδικό διαβατήριο) Νταουντά (20 συμ., 2 ως αλλαγή/11 γκολ με Ερυθρό Αστέρα), ενώ ερωτηματικό αποτελεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο 27χρονος αριστερός μπακ-χαφ Όλινικ, που αποκτήθηκε από την Ντνιέπρ το 2011 αντί 5 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά έπεσε σε δυσμένεια και δεν αγωνίστηκε καθόλου πέρυσι. Χρήσιμη προσθήκη ο αμυντικός Κράουσβαϊκ (27 συμ.), χωρίς να λείψει και ο… απαραίτητος δανεισμός από την Τσέλσι με την έλευση του 20χρονου δεξιού Βραζιλιάνου μπακ-χαφ Γουάλας.

Σε ελαφρώς χειρότερη μοίρα από την προηγούμενη σεζόν δείχνει η Φίτεσε, παραμένοντας ωστόσο αρκετά ποιοτική για τα δεδομένα της κατηγορίας. Μοιάζει πολύ δύσκολο να διεκδικήσει την απευθείας έξοδο στην Ευρώπη (θέσεις 1-3), όμως είναι μέσα στις δυνατότητες της η συμμετοχή στα πλέι οφ (θέσεις 4-7).

Φιλικά παιχνίδια
4/7: Φίτεσε – Σερκλ Μπριζ 1-1
12/7: Φίτεσε – Σπάρτα Ρ. 0-0
15/7: Όσναμπρικ – Φίτεσε 2-2
18/7: Χέρτα Βερολίνου – Φίτεσε 0-0
26/7: Φίτεσε – Λεβάντε 1-1
30/7: Φίτεσε – Τσέλσι 1-3
3/8: Μπόλτον – Φίτεσε 0-1

ΓΚΡΟΝΙΝΓΚΕΝ
Τίτλοι: -
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1956-1958, 1960-1970, 1971-1974, 1980-1998, 2000-σήμερα (47 συμμετοχές)
Έδρα: «Εούρομπορχ» (22.550 θέσεων)
Πέρυσι, χρονιά ανανέωσης η περσινή για την Γκρόνινγκεν, η οποία μάλιστα κρίνεται επιτυχημένη. Ο άπειρος Έρβιν φαν ντε Λόι πραγματοποίησε ντεμπούτο ως πρώτος προπονητής και κατάφερε να δημιουργήσει ένα νεανικό σύνολο, που άφησε υποσχέσεις για το μέλλον. Το συγκρότημα από τον Βορρά τερμάτισε στην 7η θέση της κανονικής περιόδου και στα πλέι οφ απέκλεισε κατά σειρά τις Φίτεσε (1-0, 4-1) και Άλκμααρ (0-0, 3-0), εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπου πάντως η πορεία της ήταν πολύ σύντομη. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στη φάση των «16» ύστερα από την εντός έδρας ήττα (1-0) από τη Ναϊμέγκεν.

Προπονητής: Έρβιν φαν ντε Λόι (2η χρονιά)
Βρέθηκε στο τιμόνι των Νέων της Γκρόνινγκεν το 2008 και από το 2011 εργάστηκε ως βοηθός στο τεχνικό τιμ της επαγγελματικής ομάδας. Πέρυσι έκανε ντεμπούτο ως χεντ κόουτς και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις, καταφέρνοντας να δημιουργήσει ένα νεανικό σύνολο με επιθετικές τάσεις. Πιστώνεται την καλή παρουσία της Γκρόνινγκεν τόσο στην κανονική περίοδο όσο και στα πλέι οφ, ασχέτως εάν η πορεία στο Γιουρόπα είχε πολύ μικρή διάρκεια. Η φετινή σεζόν θα αποτελέσει τεστ και για τον ίδιο.

Μεταγραφές
Αποτέλεσε μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν και ανταμείφθηκε με την έξοδο στην Ευρώπη, αν και η πορεία της στο φετινό Γιουρόπα ήταν πολύ σύντομη. Στόχος της για φέτος η... επανάληψη των περσινών κατορθωμάτων.

Οι αλλαγές στο ρόστερ δεν έλειψαν από το συγκρότημα του Βορρά, όμως ήταν περιορισμένες και το κρατούν στο ίδιο περίπου επίπεδο. Μεγαλύτερες απώλειες ο γκολκίπερ Μπιζότ (34 συμ.) και ο 18χρονος επιθετικός Ζίφκοβιτς (29 συμ., 17 ως αλλαγή/10 γκολ), που αποτελεί μεγάλη ελπίδα για ολόκληρο το ολλανδικό ποδόσφαιρο και θα φοράει πλέον τη φανέλα του Άγιαξ. Από εκεί και πέρα, παρελθόν αποτέλεσαν επίσης οι μπακ Βαϊνάλντουμ (26 συμ., 3 ως αλλαγή/1 γκολ), Μανιάσκο (12 συμ., 1 ως αλλαγή), ο χαφ Κιρμ (25 συμ., 10 ως αλλαγή/2 γκολ) και ο επιθετικός Αντορζάν (19 συμ., 6 ως αλλαγή/3 γκολ).

Όσον αφορά τους παίκτες που ήρθαν στους «πράσινους» εξαιρετική φαντάζει η επιλογή του βραχύσωμου εξτρέμ Αντόνια (33 συμ., 2 ως αλλαγή/9 γκολ), ενώ ο Ντάνι Χούσεν, που αγωνίστηκε πέρυσι σε Άγιαξ (14 συμ., 10 ως αλλαγή/2 γκολ) και ΠΑΟΚ (10 συμ., 4 ως αλλαγή/1 γκολ) αναμένεται να τους ενισχύσει επιθετικά. Καλή και η επιλογή του αμυντικού Φαν ντερ Λάαν (31 συμ.), που μπορεί να βοηθήσει τόσο στο κέντρο όσο και στο αριστερό άκρο της άμυνας, ενώ για τη θέση του τερματοφύλακα επιλέχθηκε ο 24χρονος Παντ από τη Γάνδη (11 συμ.) και για μπακ απ ο 36χρονος Φαν ντερ Φλαχ (37 συμ. με την Έμεν). Πολύ σημαντικό επίσης ότι κατάφερε να κρατήσει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) τον εξτρέμ Κόστιτς (34 συμ., 1 ως αλλαγή/9 γκολ), αλλά και να μονιμοποιήσει την παρουσία του επιθετικού Τσέρι (31 συμ./7 γκολ), ο οποίος αγωνίστηκε πέρυσι ως δανεικός από την Ντεν Χάαγκ.

Η Γκρόνινγκεν διαθέτει δυνατή έδρα, ενώ και ο Έρβιν φαν ντε Λόι γνωρίζει καλά το κλαμπ και έδειξε εξαιρετικά στοιχεία στο περσινό ντεμπούτο ως πρώτος προπονητής. Θα κάνει αρκετές ζημιές και αν δείξει την απαιτούμενη σταθερότητα τότε μπορεί να διεκδικήσει εκ νέου το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Φιλικά παιχνίδια
27/6: RWE – Γκρόνινγκεν 1-17
28/6: Μπέιλεν – Γκρόνινγκεν 0-8
2/7: Σβαρτς Βάις – Γκρόνινγκεν 0-1
5/7: Κλόπενμπουργκ – Γκρόνινγκεν 1-2
12/7: Γκρόνινγκεν – Όλντενμπουργκ 2-1
2/8: Γκρόνινγκεν – Άστον Βίλα 4-1

ΑΛΚΜΑΑΡ
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα (1981, 2009), 4 Κύπελλα (1978, 1981, 1982, 2013), 1 Σούπερ Καπ (2009)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1968-1971, 1972-1988, 1996-97, 1998-σήμερα (36 συμμετοχές)
Έδρα: «AFAS Στάντιον» (17.023 θέσεων)
Πέρυσι η ξαφνική απόλυση του Χέρτγιαν Φερμπέικ τον Σεπτέμβριο, που δεν έγινε με αγωνιστικά κριτήρια αλλά λόγω των κακών σχέσεων του με τους ποδοσφαιριστές, έφερε στο τιμόνι τον έμπειρο Ντικ Άντβοκαατ. Η Άλκμααρ είχε μια μέτρια σεζόν στο πρωτάθλημα και απέτυχε να εξασφαλίσει την έξοδο στην Ευρώπη. Κατετάγη 8η και συμμετείχε στα πλέι οφ, όπου έφτασε μέχρι τον τελικό, αλλά δεν τα κατάφερε απέναντι στην Γκρόνινγκεν (0-0, 0-3). Στο Κύπελλο έφτασε έως τα ημιτελικά και ηττήθηκε εντός έδρας (1-0) από τον Άγιαξ. Όσον αφορά την Ευρώπη εκμεταλλεύτηκε μια σειρά από ευνοϊκές κληρώσεις και προκρίθηκε στους «8», όπου αποκλείστηκε με δύο ήττες (1-0, 2-0) από την Μπενφίκα.

Προπονητής: Μάρκο φαν Μπάστεν (1η χρονιά)
Η προηγούμενη διετία στη Χέρενφεν βοήθησε τον Μάρκο φαν Μπάστεν να ανεβάσει ξανά τις μετοχές του. Ο μεγαλύτερος Ολλανδός επιθετικός όλων των εποχών ξεκίνησε την ενασχόληση του με την προπονητική από τα βαθιά, αναλαμβάνοντας αρχικά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας (2006-08) και στη συνέχεια τον Άγιαξ (2008-09), χωρίς όμως να καταφέρει να αφήσει το στίγμα του. Η Χέρενφεν ήταν αυτή που τον εμπιστεύτηκε και πραγματοποίησε δύο καλές χρονιές υπό τις οδηγίες του, χάνοντας πάντως σε ισάριθμες περιπτώσεις την έξοδο στην Ευρώπη στα πλέι οφ.

Μεταγραφές
Νέα αρχή φέτος με τον Φαν Μπάστεν στον πάγκο… Πρωταρχικός στόχος η έξοδος στα Κύπελλα Ευρώπης, που χάθηκε πέρυσι στα πλέι οφ από την Γκρόνινγκεν.

Λίγες μέχρι στιγμής οι αλλαγές στο ρόστερ της Άλκμααρ, με σημαντικότερη απώλεια τον βασικό στόπερ Φιρχέφερ (33 συμ./3 γκολ), ο οποίος μπορεί επίσης να αγωνιστεί στα άκρα της άμυνας και ανήκει πλέον στο δυναμικό του Άγιαξ. Παρελθόν αποτέλεσε επίσης και ο έμπειρος στόπερ Μπέιρενς (33 συμ./5 γκολ), αλλά και ο Ισλανδός εξτρέμ Γκούντμουντσον (31 συμ., 13 ως αλλαγή/3 γκολ), που δεν κατάφερε να ξεδιπλώσει το δεδομένο ταλέντο του, πέρα από ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις.

Όσον αφορά την ενίσχυση της ΑΖ, η σημαντικότερη κίνηση αφορά την απόκτηση από τη Ρόντα του εξαιρετικού εξτρέμ Χούπερτς (34 συμ., 3 ως αλλαγή/9 γκολ), ο οποίος προέρχεται από μία εντυπωσιακή σεζόν και προορίζεται για αντικαταστάτης του Μπέιρενς. Στο δυναμικό του συλλόγου ανήκει πλέον και ο 21χρονος Ουρουγουανός τερματοφύλακας Ροκέ (Ντανούμπιο), ενώ αναμένεται να πάρει ευκαιρίες και ο 19χρονος Σουηδός αριστερός εξτρέμ Τάνκοβιτς, που προέρχεται από την ομάδα Νέων της Φούλαμ.

Συμπερασματικά, η Άλκμααρ χρειάζεται περαιτέρω ενίσχυση, ειδικά όσον αφορά τον αμυντικό τομέα. Η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων άλλωστε είναι αυτή που έχει προκαλέσει την αστάθεια των τελευταίων ετών. Έχει πάντως τη φανέλα ώστε να παλέψει για το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Φιλικά παιχνίδια
5/7: SVW ’27 – Άλκμααρ 1-14
9/7: AFC ’34 – Άλκμααρ 1-4
19/7: Ναϊμέγκεν – Άλκμααρ 0-0
20/7: Άλκμααρ – Καμπάλα 2-0
26/7: Φένλο – Άλκμααρ 0-2
31/7: Χόφενχαϊμ – Άλκμααρ 3-0

ΝΤΕΝ ΧΑΑΓΚ
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα (1942, 1943), 2 Κύπελλα (1968, 1975)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1957-1982, 1986-1988, 1989-1992, 2003-2007, 2008-σήμερα (40 συμμετοχές)
Έδρα: «Κιόσερα Στάντιον» (15.000 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα
Πέρυσι οι καλές εμφανίσεις της προηγούμενης περιόδου και η παρουσία του Μόρις Στάιν στον πάγκο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά έφεραν αισιοδοξία στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν, όμως μετά την εντός έδρας ήττα από τη Χέρακλες (3-0) την 22η αγωνιστική βρέθηκε στην τελευταία θέση και ο Ολλανδός τεχνικός αποτέλεσε παρελθόν. Ο -μέχρι πρότινος βοηθός του- Χενκ Φρέιζερ τον αντικατέστησε με την ταμπέλα του υπηρεσιακού, όμως στους 12 αγώνες που απέμεναν ηττήθηκε μόνο από τον Άγιαξ (3-2) και κέρδισε με το σπαθί του τη μονιμοποίηση. Η Ντεν Χάαγκ ξέφυγε από την ουρά και διεκδίκησε την είσοδο στα πλέι οφ, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στον 3ο γύρο στο Μάαστριχτ (2-1).

Προπονητής: Χενκ Φρέιζερ (2η χρονιά)
Μετά από μια αρκετά επιτυχημένη καριέρα ως ποδοσφαιριστής και έξι συμμετοχές στην εθνική Ολλανδίας, ο Χενκ Φρέιζερ ασχολήθηκε με την προπονητική, δουλεύοντας στα τμήματα υποδομής των Φέγενορντ (1999-2007) και Αϊντχόφεν (2009-11), ενώ στο μεσοδιάστημα (2007-08) κάθισε δίπλα στον Βίλιαν Φλουτ στην Ντεν Χάαγκ. Το 2011 επέστρεψε στη Χάγη ως βοηθός του Μόρις Στάιν και τον αντικατέστησε πέρυσι μετά την 22η αγωνιστική. Ανέλαβε την ADO στην τελευταία θέση, όμως έτρεξε ένα αήττητο σερί 9 αγώνων και γνώρισε μία μόλις ήττα μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, καταφέρνοντας να κερδίσει την παραμονή και ένα πολυετές συμβόλαιο. Φέτος οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις είναι αυξημένες.

Μεταγραφές
Μεταμορφώθηκε προς το καλύτερο από τη στιγμή που ο Χενκ Φρέιζερ ανέλαβε τα ηνία και κατόρθωσε να απομακρυνθεί από τις τελευταίες θέσεις. Φέτος ευελπιστεί σε μια πιο σταθερή πορεία, «γλυκοιτάζοντας» παράλληλα την πρώτη επτάδα, που οδηγεί στα πλέι οφ. Από τις 14 Ιουλίου το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών ανήκει στην κινέζικη εταιρεία «China United Vansen».

Αρκετές οι αλλαγές στο μεταγραφικό παζάρι για την ομάδα από τη Χάγη, με τις σημαντικότερες απώλειες να αφορούν τον τερματοφύλακα Κουτίνιο (28 συμ.), τον στόπερ Μπούχελσνταϊκ (30 συμ., 1 ως αλλαγή/4 γκολ), τον χαφ και εκτελεστή των στημένων Χόλα (26 συμ./3 γκολ) και τον μέσο Φαν Χάαρεν (27 συμ., 10 ως αλλαγή/1 γκολ). Δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν ιδιαίτερα και αποχώρησαν ο αμυντικός Σουπουσέπα (10 συμ., 8 ως αλλαγή) και ο εξτρέμ Εσάγιας (2 συμ. ως αλλαγή).

Όσον αφορά τα νέα αποκτήματα της ADO, ο Μάρτιν Χάνσεν (15 συμ. με Νόρντζελαντ) προορίζεται για βασικός κάτω από τα δοκάρια, ενώ ο 31χρονος Δανός Κρίστενσεν (26 συμ., 9 ως αλλαγή/3 γκολ με Κοπεγχάγη) αναμένεται να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή. Πολύ καλή προσθήκη και ο εξτρέμ Χόουτκοπ (33 συμ., 3 ως αλλαγή/3 γκολ), που προέρχεται από μεστές εμφανίσεις με την Γκόου Αχέντ Ιγκλς.

Στα ίδια περίπου επίπεδα το ρόστερ της Ντεν Χάαγκ, αν και η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων από τον πάγκο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά. Με το υπάρχον υλικό φαίνεται ικανή να παραμείνει μακριά από τις τελευταίες θέσεις, αλλά για τη διεκδίκηση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου θα χρειαστούν πολλά περισσότερα.

Φιλικά παιχνίδια
5/7: DVV – Ντεν Χάαγκ 1-5
9/7: DHC – Ντεν Χάαγκ 1-5
18/7: ΦΚ Αϊντχόφεν – Ντεν Χάαγκ 1-1
22/7: Ντεν Χάαγκ – Ντόρντρεχτ 3-0
26/7: Ντεν Χάαγκ – Κονιασπόρ 0-4
29/7: Ντεν Χάαγκ – ΟΦΗ 1-0
3/8: Ντεν Χάαγκ – Λεβάντε 2-0  

ΟΥΤΡΕΧΤΗ  
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα (1958), 3 Κύπελλα (1985, 2003, 2004), 1 Σούπερ Καπ (2004)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1970-σήμερα (44 συμμετοχές)
Έδρα: «Χάλχενβααρντ» (23.750 θέσεων)

Πέρυσι η σεζόν ξεκίνησε με τον αρκετά υποτιμητικό αποκλεισμό από την Ντιφερντάνζ από το Λουξεμβούργο στο Β’ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ. Όσον αφορά την Ερεντιβίζιε, ένα κάκιστο αγωνιστικό διάστημα, που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και συνεχίστηκε το πρώτο τρίμηνο του 2014, την έφερε πολύ κοντά στις θέσεις των πλέι άουτ. Στο φινάλε ωστόσο της κανονικής περιόδου εκμεταλλεύτηκε το «Χάλχενβααρντ» και απομακρύνθηκε από την ουρά της βαθμολογίας, τερματίζοντας εν τέλει στην 10η θέση. Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση, όπου ηττήθηκε (1-0) στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Ναϊμέγκεν.

Προπονητής: Ρομπ Άλφλεν (1η χρονιά)
Η Χάαρλεμ (2007-08) ήταν η πρώτη ομάδα που κοούτσαρε ο Ρομπ Άλφλεν, ενώ από την επόμενη κιόλας σεζόν ανέλαβε πόστο στο τεχνικό τιμ της Ουτρέχτης. Φέτος ο 46χρονος Ολλανδός προήχθη σε πρώτο προπονητή και θα πραγματοποιήσει ντεμπούτο σε αυτό το επίπεδο, αλλά δεν θα είναι… μόνος του. Βοηθός του ο Χάρι φαν ντερ Χαμ, ο οποίος οδήγησε πέρυσι την Ντόρντρεχτ στην άνοδο, ενώ στη θέση του τεχνικού διευθυντή βρίσκεται ο πολύς Κο Αντριάανσε. Στα χαρτιά όλα δείχνουν ιδανικά και εφόσον οι τρεις τους καταφέρουν να συνεργαστούν αρμονικά, τότε μπορεί να δημιουργηθεί κάτι καλό.

Μεταγραφές
Πολύ δύσκολη η περσινή σεζόν για την Ουτρέχτη, η οποία όμως σοβαρεύτηκε στο φινάλε και απομακρύνθηκε από τις τελευταίες θέσεις. Για φέτος υπάρχει αισιοδοξία και σίγουρα υψηλότερες προσδοκίες, παρά τις πολλές αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό της.

Παρελθόν αποτέλεσε η επιθετική γραμμή των Ντε Ρίντερ (32 συμ., 1 ως αλλαγή/10 γκολ), Μουλένγκα (16 συμ., 6 ως αλλαγή/5 γκολ), Αγκουντέλο (14 συμ., 6 ως αλλαγή/3 γκολ) και Φαν ντερ Χουν (13 συμ., 3 ως αλλαγή/2 γκολ), ενώ σημαντική είναι και η αποχώρηση του αριστερού μπακ Μπούλτχαους (24 συμ./4 γκολ), ο οποίος πάντως πέρυσι πραγματοποίησε μια μάλλον μέτρια σεζόν. Λιγότερο σημαντικές οι απώλειες του αριστερού μπακ Ντόρντα (9 συμ., 2 ως αλλαγή), του στόπερ Ντεράικ (16 συμ., 2 ως αλλαγή) και των χαφ Μάρτενσον (16 συμ., 2 ως αλλαγή/1 γκολ), Σχέπερς (10 συμ., 8 ως αλλαγή).

Η διοίκηση πάντως δεν κάθισε με «σταυρωμένα χέρια» και πραγματοποίησε αξιόλογες κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι. Για βασικοί προορίζονται οι αμυντικοί Λέουβιν (32 συμ./2 γκολ με την Καμπούρ), Κουμ (21 συμ., 1 ως αλλαγή με τη Χέρενφεν) και ο χαφ Κάλι (29 συμ., 1 ως αλλαγή/1 γκολ με τη Ρόντα), ενώ για την εμπροσθοφυλακή επιλέχθηκαν οι Μπόιμανς (36 συμ./27 γκολ), Μπαραζίτε (Μονακό), Φερμπέικ (28 συμ., 7 ως αλλαγή/5 γκολ). Επέστρεψε επίσης από τον δανεισμό του ο ταλαντούχος φορ Ντε Κόχελ (29 συμ., 11 ως αλλαγή/14 γκολ) και μονιμοποιήθηκε ο μέσος Βίλεμ Γιάνσεν (5 συμ./1 γκολ), ενώ δεν έχει πωληθεί (ακόμα τουλάχιστον) ο MVP Τόορνστρα (34 συμ./12 γκολ).

Καλές οι κινήσεις της Ουτρέχτης, η οποία φαίνεται πως είναι ικανή να πραγματοποιήσει καλή σεζόν. «Κρυφό» όνειρο η έξοδος στην Ευρώπη μέσω των πλέι οφ.

Φιλικά παιχνίδια
3/7: Ρέτζιοτιμ – Ουτρέχτη 2-4
5/7: Μπένσχοπ – Ουτρέχτη 0-7
12/7: JSV – Ουτρέχτη 0-5
15/7: Σεροσκέρκε – Ουτρέχτη 0-9
20/7: Ουτρέχτη – Νταντί Γιουν. 2-1
26/7: Ουτρέχτη – Σπόρτινγκ Λισ. 0-3
2/8: Σπάρτα Νάικερκ – Ουτρέχτη 1-7
3/8: Ουτρέχτη – Κονιασπόρ 1-1 

ΤΣΒΟΛΕ  
Τίτλοι:  Κύπελλο Ολλανδίας 2014 - Super Cup Ολλανδίας 2014
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1978-1989, 2002-04, 2012-σήμερα (14 συμμετοχές)
Έδρα: «Άισελντελτα Στάντιον» (10.000 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα

Πέρυσι η φυγή του αναμορφωτή της Αρτ Λάνχελερ προκάλεσε ανησυχία, όμως η έλευση του έμπειρου Ρον Γιανς αποδείχθηκε ενδεδειγμένη. Η Τσβόλε ξεκίνησε εντυπωσιακά και μέχρι την 6η αγωνιστική βρισκόταν στην πρώτη θέση, ενώ στη συνέχεια μπορεί να μην είχε ανάλογη πορεία ωστόσο ουδέποτε κινδύνευσε πριν τερματίσει στο… ρελαντί στην 11η θέση. Τα καλύτερα πάντως τα φύλαγε για το Κύπελλο, όπου απέκλεισε κατά σειρά τις Φορτούνα (2-0), Βιλελμίνα (4-0), Εξέλσιορ (4-1), Κάουκ (5-1), Ναϊμέγκεν (2-1), πριν διαλύσει στον τελικό του Ρότερνταμ τον πρωταθλητή Άγιαξ (5-1). Κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας της και εξασφάλισε την παρθενική συμμετοχή στα Κύπελλα Ευρώπης.

Προπονητής: Ρον Γιανς (2η χρονιά)
Ο Ρον Γιανς έχει αποδείξει πολλάκις τις ικανότητες του, έχοντας δύο επιτυχημένες περιόδους στις ομάδες του Βορρά, την Γκρόνινγκεν (2002-10) και τη Χέρενφεν (2010-12). Μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από το Βέλγιο και τη Σταντάρ Λιέγης (2012-13) επέστρεψε στην Ολλανδία, καλούμενος να αντικαταστήσει στην Τσβόλε τον αναμορφωτή της Αρτ Λάνχελερ. Ονειρική η πρώτη σεζόν και ανεπανάληπτος ο θρίαμβος στον τελικό του Κυπέλλου απέναντι στον πρωταθλητή Άγιαξ (5-1), ενώ και στο πρωτάθλημα η πορεία ήταν καλή, παρά τη χαλάρωση στις τελευταίες αγωνιστικές. Ένας ακόμη τίτλος στο ξεκίνημα της φετινής χρονιά, με το 1-0 επί του Αίαντα και πάλι στον τελικό του Σούπερ Καπ.

Μεταγραφές
Εντυπωσιακή η περσινή σεζόν για την Τσβόλε, που συνοδεύτηκε με την κατάκτηση του Κυπέλλου, ενώ και φέτος μπήκε ιδανικά, κατακτώντας το πρώτο Σούπερ Καπ της ιστορίας της με το 1-0 στην έδρα του Άγιαξ. Δύσκολο να επαναλάβει αυτά τα κατορθώματα, αν και θα είναι ευχαριστημένη αν παραμείνει ανταγωνιστική και (κυρίως) μακριά από τις περιπέτειες.

Οι μικρομεσαίες ομάδες που εκπλήσσουν ευχάριστα συνήθως δυσκολεύονται να κρατήσουν στα ίδια επίπεδα το υλικό τους και το συγκρότημα του Ρον Γιανς δεν αποτελεί εξαίρεση. Σημαντικές απώλειες ο μέσος Κλιχ (30 συμ., 2 ως αλλαγή/4 γκολ) και οι επιθετικοί Φερνάντες (24 συμ., 9 ως αλλαγή/10 γκολ), Μπένσον (29 συμ., 9 ως αλλαγή/7 γκολ), ενώ στην Τβέντε φαίνεται πως οδεύει ο... μαέστρος Μοκότσο (27 συμ./2 γκολ), ίσως το σημαντικότερο γρανάζι της περσινής χρονιάς. Λιγότερο θα λείψουν οι μέσοι Χίβατ (15 συμ., 4 ως αλλαγή/1 γκολ), Χράφενμπεϊκ (21 συμ., 9 ως αλλαγή/1 γκολ) και ο εξτρέμ Νάρσινχ (11 συμ., 9 ως αλλαγή/2 γκολ).

Από εκεί και πέρα, η επιθετική ενίσχυση της Τσβόλε είχε ελληνικό χρώμα, με τον Νικόλαο Ιωαννίδη να έρχεται ως δανεικός από τον Ολυμπιακό και τον γεννημένο στη Γερμανία Δημήτρη Φερφελή (Κόμπλεντζ) να αποτελεί επένδυση για το μέλλον, ενώ υπενθυμίζουμε ότι από πέρυσι στο ρόστερ της ανήκει ο Θανάσης Καραγκούνης. Καλή τέλος και η προσθήκη του Ριένστρα (31 συμ./1 γκολ με τη Χέρακλες), ενώ οι υπόλοιπες κινήσεις αφορούν νεαρούς παίκτες (Ντε Γιονγκ, Λαμ).

Συμπερασματικά, το πρόσημο από το μεταγραφικό παζάρι είναι ελαφρώς αρνητικό για την Τσβόλε, όχι όμως τόσο ώστε να τη βάλει σε περιπέτειες. Εγγύηση η παρουσία του Ρον Γιανς στον πάγκο.

Φιλικά παιχνίδια
2/7: Μέπελ – Τσβόλε 1-10
5/7: Κάμπεν – Τσβόλε 0-18
8/7: Τσβόλε – Σπάρτα Ρ. 2-1
12/7: Τσβόλε – Μουσκρόν 1-1
18/7: Τσβόλε – ΠΑΟΚ 2-1
25/7: Ανόβερο – Τσβόλε 1-2

ΚΑΜΠΟΥΡ
Τίτλοι: -
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1992-1994, 1998-2000, 2013-σήμερα (6 συμμετοχές)
Έδρα: «Καμπούρ Στάντιον» (10.250 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα
Πέρυσι επέστρεψε στην Ερεντιβίζιε ύστερα από 13 χρόνια και ο βασικός στόχος της παραμονής επετεύχθη με χαρακτηριστική ευκολία. Παρά τα δεδομένα επιθετικά προβλήματα (η χειρότερη επίθεση με 40 γκολ), που μειώθηκαν αλλά δεν λύθηκαν μετά τη μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου, κατάφερε να παρουσιάσει μια εικόνα οργανωμένου συνόλου και τερμάτισε 12η. Η εξαιρετική εικόνα της πιστώνεται στον Ντουάιτ Λοντεβέχες, ο οποίος ωστόσο εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και αντικαταστάθηκε από τον Χενκ ντε Γιονγκ λίγο πριν από το τέλος της σεζόν, όταν έγινε γνωστή η συμφωνία του με τη… μισητή Χέρενφεν. Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους «16» μετά την εντός έδρας ήττα (2-0) από την Ουτρέχτη.

Προπονητής: Χενκ ντε Γιονγκ (2η χρονιά)
Η ξαφνική αποχώρηση του Ντουάιτ Λοντεβέχες δυναμίτισε το κλίμα στην Καμπούρ και ο -μέχρι πρότινος βοηθός του- Χενκ ντε Γιονγκ ανέλαβε να επαναφέρει την ηρεμία, κερδίζοντας παράλληλα τη μονιμοποίηση στον πάγκο. Ο 50χρονος Ολλανδός βρίσκεται στο τεχνικό τιμ του συλλόγου από το Λεουβάρντεν από το 2010, ενώ στο παρελθόν είχε δουλέψει ως πρώτος προπονητής σε ερασιτεχνικά κλαμπ. Έδειξε κάποια καλά δείγματα στο φινάλε της περασμένης σεζόν, όμως φέτος θα έχει δυσκολότερη αποστολή και μικρότερη πίστωση χρόνου.

Μεταγραφές
Πολύ καλή η περσινή παρουσία της Καμπούρ στην επιστροφή της στην πρώτη κατηγορία του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Έδειξε ανταγωνιστική, ιδιαίτερα στο συνθετικό τερέν του «Καμπούρ Στάντιον» και το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και φέτος, ώστε να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την παραμονή.

Οι απώλειες πάντως δεν έλειψαν για το συγκρότημα του Χενκ ντε Γιονγκ με τη σημαντικότερη να αφορά σίγουρα τον μέσο Ριτζμάιερ (31 συμ., 2 ως αλλαγή/3 γκολ), ο οποίος αποτελούσε τον «εγκέφαλο» στη μεσαία γραμμή, ενώ πλήγμα αποτελούν επίσης και οι αποχωρήσεις των αμυντικών Λέουβιν (32 συμ./2 γκολ), Φαν ντερ Λάαν (31 συμ.), του εξτρέμ Λουκόκι (32 συμ., 1 ως αλλαγή/2 γκολ) και του επιθετικού Μανού (15 συμ./5 γκολ). Λιγότερο θα λείψουν οι εφεδρικοί Φαν Μπόξελ (αμυντικός, 7 συμ., 5 ως αλλαγή), Φελντμπάλε (εξτρέμ, 16 συμ., 7 ως αλλαγή), Κριστοβάο (επιθετικός, 8 συμ., 6 ως αλλαγή).

Στον αντίποδα, θα βοηθήσουν ο δεξιός μπακ Ρέινεν (9 συμ., 1 ως αλλαγή με Άλκμααρ), ο εξτρέμ Νάρσινχ (11 συμ., 9 ως αλλαγή/2 γκολ με Τσβόλε) και ο έμπειρος μεσοεπιθετικός Ντε Ρίντερ (10 συμ., 6 ως αλλαγή/2 γκολ), ενώ υπάρχουν υψηλές προσδοκίες για τον 20χρονο Σλοβάκο μεσοεπιθετικό Ρούσνακ (2 συμ. ως αλλαγή με Όλνταμ και 3 συμ. ως βασικός με Μπέρμιγχαμ) και τον 19χρονο Σέρβο φορ Μέλεγκ (27 συμ., 4 ως αλλαγή/12 γκολ), που ήρθαν ως δανεικοί από Μάντσεστερ Σίτι και Άγιαξ αντίστοιχα. Περισσότερο βοηθητικός ο ρόλος του τερματοφύλακα Βούντα (Βααλβάικ) και του στόπερ ΜάκΙντος (36 συμ./4 γκολ). Σημαντικό ότι παραμένουν μέχρι στιγμής στο δυναμικό της οι επιθετικοί Μπάρτο (24 συμ., 9 ως αλλαγή/8 γκολ) και Ογκμπέτσε (10 συμ., 5 ως αλλαγή/2 γκολ).

Συμπερασματικά, το ρόστερ της Καμπούρ δείχνει ελαφρώς αποδυναμωμένο, όμως ακόμα κι έτσι φαίνεται πως υπάρχουν οι συνθήκες για να αποφευχθούν οι περιπέτειες. Δύσκολα ωστόσο θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι παραπάνω.

Φιλικά παιχνίδια
5/7: ΟΝΒ – Καμπούρ 0-9
12/7: FVC – Καμπούρ 0-8
19/7: Ντε Γκράαφστσαπ – Καμπούρ 2-5
23/7: Αλμίρε Σίτι – Καμπούρ 1-4
26/7: ΠΑΟΚ – Καμπούρ 1-1
29/7: Καμπούρ – Φόλενταμ 2-1
2/8: Καμπούρ – Έμεν 4-1

ΓΚΟΟΥ ΑΧΕΝΤ ΙΓΚΛΣ
Τίτλοι: 4 πρωταθλήματα (1917, 1922, 1930, 1933).
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1963-87, 1992-96, 2013-σήμερα (30 συμμετοχές).
Έδρα: «Αντελάαρσχορστ» (8.000 θέσεων)
Πέρυσι στην επιστροφή της στην Ερεντιβίζιε μετά από 17 χρόνια είχε ως μοναδικό στόχο την παραμονή στην κατηγορία και -εφόσον τα κατάφερε- η σεζόν κρίνεται επιτυχημένη. Με τον Φούκε Μπόι να επιστρέφει στους ολλανδικούς πάγκους έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο και ειδικά στον α’ γύρο άφησε άριστες εντυπώσεις. Το περιορισμένο ρόστερ και τα πολλά αμυντικά κενά έφεραν την αγωνιστική κοιλιά μετά τη χειμερινή διακοπή, όμως δύο κρίσιμες νίκες στις αρχές Απριλίου και η αδυναμία των υπόλοιπων ομάδων της ουράς την έφεραν στην 13η θέση. Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τον 3ο γύρο, όπου αποκλείστηκε από την Εξέλσιορ (1-0).

Προπονητής: Φούκε Μπόι (2η χρονιά)
Ανέλαβε πέρυσι την τεχνική ηγεσία της Γκόου Αχέντ Ιγκλς και κατάφερε να βρεθεί και πάλι στο προσκήνιο. Ξεκίνησε εντυπωσιακά την καριέρα του και κέρδισε δύο Κύπελλα (2003, 2004) και ένα Σούπερ Καπ (2004) με την Ουτρέχτη, συνδυάζοντας τους ρόλους του προπονητή και του τεχνικού διευθυντή, όμως η απόφαση του να εργαστεί στη Σαουδική Αραβία (2007) δεν του έκανε καλό. Ακολούθησε μια διετία στη Σπάρτα Ρότερνταμ (2007-09), πριν αναλάβει και πάλι τη θέση του τεχνικού διευθυντή στην Ουτρέχτη (2009-12), ενώ ακολούθως κάθισε στον πάγκος της Σερκλ Μπριζ, από την οποία αποχώρησε ως αποτυχημένος.

Μεταγραφές
Ειδικά στο α’ μισό της σεζόν άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και τελικά κατάφερε να πετύχει τον στόχο της παραμονής. Το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και φέτος, με τον Φούκε Μπόι να παραμένει στο τιμόνι, αλλά το ρόστερ να υπόκειται σε πολλές αλλαγές το φετινό καλοκαίρι.

Αποχώρησαν πολλοί ποδοσφαιριστές, με σημαντικότερους τους εξτρέμ Αντόνια (33 συμ., 2 ως αλλαγή/9 γκολ), Χόουτκοπ (33 συμ., 3 ως αλλαγή/3 γκολ) και τον Φάλκενμπερχ (31 συμ., 1 ως αλλαγή/9 γκολ), οι οποίοι έκαναν ουσιαστικά όλη τη δουλειά στο δημιουργικό τομέα και σημείωσαν περίπου τα μισά τέρματα της ομάδας τους. Από εκεί και πέρα, παρελθόν αποτέλεσαν ο εφεδρικός επιθετικός Χοντέι (27 συμ., 20 ως αλλαγή) και οι δανεικοί Άντερσεν (τερμ., 13 συμ.), Χαπς (αρ. μπακ, 10 συμ., 6 ως αλλαγή), ενώ οι υπόλοιπες απώλειες αφορούν παίκτες με λιγοστό χρόνο συμμετοχής.

Όσον αφορά την ενίσχυση της η Γκόου Αχέντ Ιγκλς επέλεξε νεαρούς και ελεύθερους ποδοσφαιριστές, χωρίς άλλωστε να υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλα ανοίγματα. Απέκτησε ως δανεικούς από την ομάδα Νέων του Άγιαξ τον τερματοφύλακα Μίκι φαν ντερ Χαρτ (27 συμ.) και τον εξτρέμ Ντε Σα (17 συμ./7 γκολ), ενώ κοίταξε να ενισχύσει και την επίθεση της με τους ταλαντούχους Σχαλκ (16 συμ/. 1 ως αλλαγή/6 γκολ με τη Γιονγκ Αϊντχόφεν) και Φίλιπς (22 συμ., 9 ως αλλαγή/10 γκολ με την Ος). Χρήσιμες επίσης αναμένεται να αποδειχθούν οι προσθήκες του αριστερού μπακ-χαφ Βαϊνάλντουμ (26 συμ., 3 ως αλλαγή/1 γκολ με την Γκρόνινγκεν), του μέσου Φαν Όιγεν (25 συμ./4 γκολ με τη Γιονγκ Αϊντχόφεν) και του εξτρέμ Ρέιμερινκ (36 συμ., 1 ως αλλαγή/7 γκολ με τη Φένλο).

Υπάρχει ταλέντο στο ρόστερ και μια σχετική πλέον εμπειρία, όμως πολλά θα κριθούν στο κατά πόσο μπορεί να αντεπεξέλθει στις αποχωρήσεις των Αντόνια, Φάλκενμπερχ, Χόουτκοπ. Εάν οι νεοφώτιστες αποδειχθούν ανταγωνιστικές, μπορεί να έχει πρόβλημα.

Φιλικά παιχνίδια
5/7: Τερβόλντε – Γκόου Αχέντ Ιγκλς 1-18
8/7: LONGA ’30 – Γκόου Αχέντ Ιγκλς 0-7
12/7: Φοορβάρτς – Γκόου Αχέντ Ιγκλς 0-6
19/7: Γκόου Αχέντ Ιγκλς – Εξέλσιορ 1-0
22/7: Γκόου Αχέντ Ιγκλς – Χέρενφεν 1-2
26/7: Γκόου Αχέντ Ιγκλς – Ιρόνι 1-2

ΧΕΡΑΚΛΕΣ  
Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα (1927, 1941)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1962-1966, 1985-1986, 2005-σήμερα (14 συμμετοχές)
Έδρα: «Πόλμαν Στάντιον» (8.500 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα
Πέρυσι το πείραμα με τον Γιαν ντε Γιόνχε, που πραγματοποίησε ντεμπούτο σε αυτό το επίπεδο, στέφθηκε με επιτυχία, αφού ο Ολλανδός τεχνικός, παρά το περιορισμένο ρόστερ, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια η Χέρακλες έχασε πολλούς βαθμούς στο «Πόλμαν Στάντιον», όμως για πρώτη φορά έδειξε τόσο επικίνδυνη μακριά από το Αλμέλο. Δεν κατάφερε να διεκδικήσει με αξιώσεις τη συμμετοχή στα πλέι οφ, όμως απέφυγε τις περιπέτειες, τερματίζοντας στην 14η θέση. Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τους «16», όπου αποκλείστηκε στα πέναλτι (6-5, 1-1 κ.α) από τη Φέγενορντ.

Προπονητής: Γιαν ντε Γιόνχε (2η χρονιά)
Επιτυχημένο κρίθηκε το περσινό ντεμπούτο του Γιαν ντε Γιόνχε, ο οποίος και συνεχίζει για δεύτερη χρονιά στον πάγκο του «Ηρακλή». Ο 51χρονος τεχνικός επιβεβαίωσε τη φήμη του προπονητή που μπορεί να δημιουργήσει ανταγωνιστικά σύνολα με φτωχά υλικά, όμως ο χρόνος θα δείξει εάν έχει τις ικανότητες να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Στο παρελθόν είχε δουλέψει ως πρώτος προπονητής σε Έμεν (1998-2001) και Ντε Γκράαφστσαπ (2005-08), ενώ τη σεζόν 2009-10 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Χέρενφεν, έχοντας την ταμπέλα του «υπηρεσιακού».

Μεταγραφές
Παρά το περιορισμένο υλικό έκανε αρκετές «ζημιές» και κατάφερε να μείνει μακριά από τις περιπέτειες, χωρίς όμως να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Παρόμοιοι οι στόχοι και φέτος…

Η Χέρακλες είναι αναμφισβήτητα ένας οργανωμένος και υγιής οικονομικά σύλλογος, γεγονός που οφείλεται στις προσεχτικές κινήσεις που πραγματοποιεί. Η φετινή μεταγραφική περίοδος δεν αποτέλεσε εξαίρεση και η ενίσχυση αφορούσε ελεύθερους και νεαρούς ως επί το πλείστον ποδοσφαιριστές. Οι πιο έμπειροι και αυτοί που αναμένεται να έχουν εξαρχής βασικό ρόλο είναι ο τερματοφύλακας Κάστρο (38 συμ. με Μάαστριχτ), ο στόπερ Ζόμερ (7 συμ., 4 ως αλλαγή και αρκετοί τραυματισμοί στη Χέρενφεν), ο αμυντικός χαφ Σιμπούμ (26 συμ., 4 ως αλλαγή στην Μπέβερεν) και ο αριστερός μεσοεπιθετικός Φλεντέρους (23 συμ., 2 ως αλλαγή/5 γκολ), που αγωνίστηκε και στο παρελθόν (2008-11) στην ομάδα από το Αλμέλο με μεγάλη επιτυχία (81 ματς/11 γκολ/12 ασίστ). Από εκεί και πέρα, ο 21χρονος φορ Βέγκχορστ (34 συμ., 24 ως αλλαγή/12 γκολ με την Έμεν) έχει την ευκαιρία να δοκιμαστεί σε υψηλότερο επίπεδο και μπορεί να αποτελέσει μία από τις αποκαλύψεις της χρονιάς. Υποσχόμενος επίσης ο 21χρονος αμυντικός χαφ Πελουπέσι (30 συμ., 2 ως αλλαγή/2 γκολ με τη Γιονγκ Τβέντε).

Απ’ ότι φαίνεται τα νέα στελέχη θα μπουν κατευθείαν στα βαθιά, αφού υπήρξαν πολλές αποχωρήσεις βασικών στελεχών. Παρελθόν αποτέλεσαν ο τερματοφύλακας Πασφέιρ (33 συμ.), ο αριστερός μπακ Ντέιβιντσον (30 συμ./2 γκολ), οι χαφ Ριένστρα (31 συμ./1 γκολ), Κουάνσα (25 συμ., 5 ως αλλαγή), ο εξτρέμ Ρόσεφελ (34 συμ., 3 ως αλλαγή/4 γκολ) και ο φορ Ουτ (28 συμ., 2 ως αλλαγή/8 γκολ).

Συμπερασματικά, η Χέρακλες -παρά τις πολλές αλλαγές προσώπων- βρίσκεται στα ίδια περίπου επίπεδα. Με λίγη τύχη μπορεί να τα πάει λίγο καλύτερα από πέρυσι, όμως η είσοδος στην επτάδα φαντάζει πολύ μακρινή. Όπως και να ‘χει, είναι σημαντικό να εκμεταλλευτεί περισσότερο από πέρυσι τον τεχνητό χλοοτάπητα του «Πόλμαν Στάντιον».

Φιλικά παιχνίδια
5/7: Αλμελόζε – Χέρακλες 0-10
9/7: Χέρακλες – Αλ Σαμπάμπ 2-1
12/7: Ντε Ζβέιφ – Χέρακλες 0-10
18/7: Χέρακλες – Βικτόρια Κολωνίας 1-1
23/7: Ντεν Μπος – Χέρακλες 2-0
26/7: Χέρακλες – Ντε Γκράαφστσαπ 3-2
29/7: Χέρακλες – Κονιασπόρ 1-2
 
ΜΠΡΕΝΤΑ  
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα (1921), 1 Κύπελλο (1973)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1956-1965, 1966-1983, 1984-1985, 1993-σήμερα (48 συμμετοχές)
Έδρα: «Ρατ Φερλέχ Στάντιον» (19.005 θέσεων)
Πέρυσι πολύ μέτρια σεζόν η περσινή για τους «αρουραίους»… Πρόσφεραν φτωχό θέαμα και δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τη διακεκαυμένη ζώνη, έχοντας ως μοναδικό αξιόπιστο όπλο την ανταγωνιστική παρουσία τους στο «Ρατ Φερλέχ». Η Μπρέντα εξασφάλισε τελικά την οριστική αποφυγή των πλέι άουτ με την ισοπαλία (1-1) απέναντι στη Βααλβάικ την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου. Ανάξια αναφοράς και η παρουσία της στο Κύπελλο, η οποία τερματίστηκε στον 3ο γύρο και στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Καμπούρ (5-4 πέν., 2-2 κ.α).

Προπονητής: Νεμπόισα Γκουντέλι (3η χρονιά)
Βρίσκεται από τον Νοέμβρη του ’12 στο τιμόνι της Μπρέντα και έχει βγάλει εις πέρας την αποστολή της παραμονής τα τελευταία δύο χρόνια. Οι «κιτρινόμαυροι» δεν… φημίζονται για το θεαματικό ποδόσφαιρο που παίζουν, όμως δείχνουν αποτελεσματικοί και αποφεύγουν τις (σοβαρές) περιπέτειες. Το «φτωχό» μπάτζετ τονίζει την καλή δουλειά του Σέρβου τεχνικού, ο οποίος φέτος θα έχει και πάλι δύσκολο έργο, αφού το ρόστερ έχει χτυπητές αδυναμίες. Είναι πατέρας του ταλαντούχου μέσου Νεμάνια Γκουντέλι, ο οποίος αγωνίζεται στην Άλκμααρ.

Μεταγραφές 
Για μια ακόμη χρονιά κινήθηκε στην αφάνεια, αλλά τουλάχιστον κατάφερε να αποφύγει -έστω και με αρκετό άγχος- τα πλέι άουτ. Στόχος και για φέτος η παραμονή στην κατηγορία.

Τα οικονομικά προβλήματα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους «αρουραίους» και το ρόστερ αποδυναμώθηκε για ένα ακόμη καλοκαίρι. Σημαντικές οι απώλειες του έμπειρου στόπερ Κβάκμαν (28 συμ., 2 ως αλλαγή/3 γκολ), του μπακ Μπόντορ (17 συμ., 2 ως αλλαγή), των χαφ Μπάους (32 συμ./6 γκολ), Χίλισεν (16 συμ., 4 ως αλλαγή), αλλά και των επιθετικών Πούπον (29 συμ., 1 ως αλλαγή/9 γκολ), Φερμπέικ (28 συμ., 7 ως αλλαγή/5 γκολ), Πέριτσα (25 συμ., 20 ως αλλαγή/6 γκολ), που σημείωσαν σχεδόν τα μισά γκολ της Μπρέντα πέρυσι. Οριστικά αποχαιρέτησε και ο ταλαντούχος φορ Σχαλκ (5 συμ., 3 ως αλλαγή/1 γκολ), που αγωνίστηκε στο δεύτερο μισό ως δανεικός στη Γιονγκ Αϊντχόφεν (16 συμ., 1 ως αλλαγή/6 γκολ) και συνεχίζει πλέον την καριέρα του στην Γκόου Αχέντ Ιγκλς.

Λίγες από την άλλη πλευρά οι κινήσεις για την ενίσχυση του ρόστερ με τον έμπειρο μεσοεπιθετικό Φάλκενμπερχ (31 συμ., 1 ως αλλαγή/9 γκολ), που απασχόλησε έντονα το περσινό καλοκαίρι και τον Παναθηναϊκό, να ξεχωρίζει. Μπορεί επίσης να βοηθήσει ο οπισθοφύλακας Αμιό (34 συμ./2 γκολ), ενώ οι αμυντικοί Νταμτσέφσκι (11 συμ. με την Τσερνομόρετς Μπούργκας), Σεβανκάμπο (Τσέλσι U21), ο μέσος Ντε Καμπς (5 συμ., 1 ως αλλαγή με Γιονγκ Άγιαξ) και ο επιθετικός Μπόατενγκ (Μίλαν), θα έχουν τις ευκαιρίες τους, αλλά παραμένει αμφίβολο το κατά πόσο μπορούν να βοηθήσουν άμεσα.

Το συγκρότημα του Νεμπόισα Γκουντέλι φαίνεται πως στηρίζεται περισσότερο στην αδυναμία των νεοφώτιστων για να αποφύγει τις περιπέτειες, όμως ακόμα και έτσι η θέση του είναι ιδιαίτερα επισφαλής.

Φιλικά παιχνίδια
2/7: Όστερχουτ – Μπρέντα 0-6
6/7: Βικτόρια ’03 – Μπρέντα 0-10
8/7: DSE – Μπρέντα 0-16
12/7: Ζούντερτ – Μπρέντα 0-7
17/7: Μπρούζε Μπόις – Μπρέντα 0-4
19/7: Σπάρτα Ρ. – Μπρέντα 2-1
26/7: Μπρέντα – Φόλενταμ 2-0
1/8: Μπρέντα – ΟΦΗ 1-0

ΒΙΛΕΜ
Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα (1916, 1952, 1955), 2 Κύπελλα (1944, 1963)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1956-1957, 1958-1963, 1965-67, 1979-1984, 1987-2011, 2012-13 (38 συμμετοχές)
Έδρα: «Κόνινγκ» (14.637 θέσεων)
Πέρυσι τη σεζόν 2011-12 υποβιβάστηκε για πρώτη φορά ύστερα από 24 χρόνια και έκτοτε ανεβοκατεβαίνει στις δύο πρώτες κατηγορίες του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Η περσινή χρονιά τη βρήκε στην Τζούπιλερ Λιγκ, όπου μέχρι την 24η αγωνιστική απείχε επτά βαθμούς από την κορυφή. Έκτοτε ωστόσο παρέμεινε αήττητη (11 νίκες – 3 ισοπαλίες), κλείνοντας μάλιστα την κανονική περίοδο με επτά συνεχόμενες νίκες, που της επέτρεψαν να κατακτήσει τον τίτλο και την απευθείας άνοδο. Στο Κύπελλο δεν έκανε αισθητή την παρουσία της και αποκλείστηκε στον 2ο μόλις γύρο, γνωρίζοντας την εκτός έδρας ήττα (2-1 παρ., 1-1 κ.α) από την ερασιτεχνική Εξέλσιορ ’31.

Προπονητής: Γιούργκεν Στρέπελ (4η χρονιά)
Ο 45χρονος Ολλανδός ξεκίνησε (1990-92) και ολοκλήρωσε (1997-2005) την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής στη Χέλμοντ, στην οποία έκανε και τα πρώτα βήματα στην προπονητική, αρχικά ως βοηθός (2007-08) και στη συνέχεια ως χεντ κόουτς (2008-11). Βρίσκεται από το 2011 στον πάγκο της Βίλεμ, έχοντας… ζήσει δύο ανόδους και έναν υποβιβασμό. Θεωρείται ένας από τους ταλαντούχους τεχνικούς της γενιάς του και στο τέλος της χρονιάς είναι πιθανόν να αναζητήσει το επόμενο βήμα της καριέρας του.

Μεταγραφές
Όπως και οι υπόλοιπες νεοφώτιστες, έτσι και η Βίλεμ έχει ως μοναδικό στόχο για φέτος την παραμονή στην Ερεντιβίζιε. Ελπίζει να έχει καλύτερη τύχη από τη σεζόν 2012-13, όταν και τερμάτισε τελευταία, γνωρίζοντας τον απευθείας υποβιβασμό.

Μεγαλύτερη απώλεια μέχρι στιγμής για το συγκρότημα του Γιούργκεν Στρέπελ, είναι σίγουρα ο πρώτος σκόρερ της περσινής σεζόν Ρουντ Μπόιμανς (36 συμ./27 γκολ), ο οποίος ανήκει πλέον στο δυναμικό της Ουτρέχτης. Από εκεί και πέρα, παρελθόν αποτέλεσαν επίσης ο βασικός γκολκίπερ Ζβίνκελς (35 συμ.) και ο χρήσιμος επιθετικός Γιάλο (27 συμ., 4 ως αλλαγή), ενώ λιγότερο θα λείψουν ο αμυντικός Φαν Μπούρεν (7 συμ./4 ως αλλαγή) και ο επιθετικός Μάμεντοφ (22 συμ., 14 ως αλλαγή/2 γκολ). Τέλος εποχής και για τον Ντένι Λαντζάατ (9 συμ.), που βοήθησε πέρυσι με την εμπειρία του, αλλά έκρινε πως έφτασε η στιγμή να κρεμάσει τα παπούτσια του.

Όσον αφορά την ενίσχυση τον «τρικολόρ» οι μέχρι τώρα κινήσεις είναι λιγοστές και σίγουρα όχι επαρκείς για να καλύψουν τα κενά στο ρόστερ. Ο Έλληνας γκολκίπερ Κώστας Λάμπρου (2 συμ.) ήρθε δανεικός από τη Φέγενορντ και προορίζεται για βασικός, ενώ ο νεαρός χαφ Σπορκσλέντε (9 συμ., 1 ως αλλαγή/1 γκολ) δόθηκε με τον ίδιο τρόπο από τον Γιονγκ Άγιαξ και μπορεί να βοηθήσει. Μια νέα ευκαιρία στην καριέρα του έχει ο Ισραηλινός επιθετικός Μπεν Σαχάρ, ενώ χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί και η παρουσία του Κέβιν Μπραντς (13 συμ./7 γκολ με την Τέλσταρ).

Η Βίλεμ δείχνει ελαφρώς αποδυναμωμένη από το μεταγραφικό παζάρι, με τα κυριότερα προβλήματα να εντοπίζονται στην επίθεση, αλλά και στην έλλειψη εναλλακτικών λύσεων. Η παρουσία πάντως του Στρέπελ στον πάγκο και η διατήρηση του βασικού κορμού ενδέχεται να τη βοηθήσουν στη μάχη της επιβίωσης.

Φιλικά παιχνίδια
11/7: Βίλεμ – Μπέβερεν 2-1
15/7: Λιρς – Βίλεμ 0-0
18/7: Βίλεμ – Ρόντα 1-0
27/7: Μαρσέιγ – Βίλεμ 5-0 

ΕΞΕΛΣΙΟΡ  
Τίτλοι: -
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1970-1973, 1974-1976, 1979-1981, 1982-1987, 2002-2003, 2006-2008, 2009-2012 (18 συμμετοχές)
Έδρα: «Βουντεστάιν» (3.527 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα
Πέρυσι το ξεκίνημα της περσινής σεζόν τη βρήκε στην Τζούπιλερ Λιγκ με τον πρωτάρη Γιον Νταλ Τόμασον στον πάγκο και τον πήχη χαμηλά λόγω του νεανικού ρόστερ. Ο Δανός τεχνικός αποχώρησε τον Δεκέμβρη προκειμένου να αναλάβει τα ηνία της Ρόντα και αντικαταστάθηκε από τον Μαρίνους Ντικχάουζεν, όμως όσο περνούσε ο καιρός η ομάδα από το Ρότερνταμ ανέβαζε την απόδοση της. Τερμάτισε τελικά στην τρίτη θέση της κανονικής περιόδου και στα πλέι οφ απέκλεισε κατά σειρά τις Ντεν Μπος (3-1, 2-1) και Βααλβάικ (2-0, 2-2), εξασφαλίζοντας -ύστερα από δύο χρόνια απουσίας- την επιστροφή στην Ερεντιβίζιε. Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι τους «16», όπου αποκλείστηκε στο γήπεδο της από τη μετέπειτα τροπαιούχο Τσβόλε (4-1).

Προπονητής: Μαρίνους Ντικχάουζεν (2η χρονιά)
Ο 42χρονος Ολλανδός αγωνίστηκε σε μικρομεσαίους συλλόγους ως ποδοσφαιριστής (Εξέλσιορ, Καμπούρ, Ουτρέχτη, Ντανφέρμλιν, Έμεν, Ος) και το 2009 ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής, έχοντας αρκετές επιτυχίες σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Στη συνέχεια πήρε… προαγωγή για το τεχνικό τιμ της Εξέλσιορ και τον περασμένο Δεκέμβριο διαδέχθηκε τον Γιον-Νταλ Τόμασον, όταν αυτός δέχθηκε την πρόκληση της Ρόντα. Ο Ντικχάουζεν πήρε άριστα το ντεμπούτο του, καταφέρνοντας να διατηρήσει το καλό κλίμα στην ομάδα του Ρότερνταμ και να την οδηγήσει στην άνοδο μέσω των πλέι οφ.

Μεταγραφές
Κατάφερε να δημιουργήσει ένα σταθερό σύνολο και -παρά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία (Ντικχάουζεν αντί Τόμασον)- να επιστρέψει μέσω των πλέι οφ στην Ερεντιβίζιε. Μοναδικός στόχος για φέτος η παραμονή στα σαλόνια.

Η μεγαλύτερη απώλεια δεν είναι άλλη από τον Λαρς Φέλντβαϊκ (38 συμ., 1 ως αλλαγή/30 γκολ), ο οποίος εξαργύρωσε μια καταπληκτική σεζόν και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Τζούπιλερ Λιγκ με τη μεταγραφή του στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Αποχώρησαν επίσης ο βασικός αριστερός μπακ-χαφ Βούντενμπερχ (31 συμ., 1 ως αλλαγή), ο αμυντικός Έικμαν (12 συμ., 2 ως αλλαγή) και οι χρήσιμοι επιθετικοί Γιάνχα (13 συμ., 11 ως αλλαγή), Καλίσε (12 συμ., 8 ως αλλαγή), ενώ οι υπόλοιπες απώλειες αφορούν ποδοσφαιριστές με λιγοστό χρόνο συμμετοχής, που δεν πρόκειται να λείψουν.

Το συγκρότημα από το Ρότερνταμ πραγματοποίησε ορισμένες καλές κινήσεις στον επιθετικό τομέα, ευελπιστώντας να καλύψει το κενό που αφήνει πίσω του ο Φέλντβαϊκ. Οι Φαν Μίχεμ (29 συμ., 1 ως αλλαγή/8 γκολ με Τέλσταρ), Χαουριέ (15 συμ., 5 ως αλλαγή/1 γκολ με Ντεν Χάαγκ) και Μάλετιτς (29 συμ., 5 ως αλλαγή/8 γκολ με Ος) έχουν την ποιότητα για να βοηθήσουν, ενώ ερωτηματικό αποτελεί η κατάσταση του Φαν Βέιρτ, ο οποίος πραγματοποίησε σπουδαίες εμφανίσεις με τη φανέλα της Ντεν Μπος, αλλά έχασε σχεδόν ολόκληρη των περσινή σεζόν λόγω τραυματισμού. Από κακές σεζόν προέρχεται ο έμπειρος δεξιός μπακ-χαφ Μπόφενμπερχ, ενώ για το αριστερό άκρο της άμυνας αποκτήθηκε ως δανεικός από τον Άγιαξ ο 19χρονος Κάιπερς (26 συμ., 2 ως αλλαγή/1 γκολ με τον Γιονγκ Άγιαξ).

Δύσκολη η φετινή αποστολή της Εξέλσιορ, που έχει αποδείξει ωστόσο στο παρελθόν ότι ξέρει να μάχεται ακόμα και με περιορισμένο υλικό.

Φιλικά παιχνίδια
12/7: Σχούσε – Εξέλσιορ 0-3
15/7: Τουμπάντια – Εξέλσιορ 0-6
19/7: Γκόου Αχέντ Ιγκλς – Εξέλσιορ 1-0
26/7: Εξέλσιορ – Ρόντα 1-4
29/7: Μάασλαους – Εξέλσιορ 0-4
2/8: Τέλσταρ – Εξέλσιορ 0-1

ΝΤΟΡΝΤΡΕΧΤ
Τίτλοι: 2 Κύπελλα (1914, 1932)
Σεζόν στην Ερεντιβίζιε: 1983-1984, 1987-1988, 1990-1993, 1994-1995 (6 συμμετοχές)
Έδρα: «GN Μπάου Στάντιον» (4.235 θέσεων) – Διαθέτει τεχνητό χλοοτάπητα.
Πέρυσι μετά από 19 συνεχείς παρουσίες στην Τζούπιλερ Λιγκ κατάφερε να επιστρέψει στα σαλόνια του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν ήταν αυτήν που οδηγούσε την κούρσα, όμως προς το τέλος φάνηκε να κουράζεται και δεν άντεξε στην αντεπίθεση της Βίλεμ, τερματίζοντας τελικά στη 2η θέση. Στα μπαράζ ωστόσο κατάφερε να βρει ανάσες και κουράγια, κερδίζοντας το πολυπόθητο εισιτήριο για την Ερεντιβίζιε, αφού πρώτα ξεπέρασε τα εμπόδια των Φένλο (3-1, 2-1) και Σπάρτα Ρ. (2-2, 3-1). Στο Κύπελλο είχε δύσκολη κλήρωση και αποκλείστηκε στον 2ο γύρο από τη Φέγενορντ (3-0).

Προπονητής: Έρνι Μπραντς (1η χρονιά)
Ο Χάρι φαν ντερ Χαμ ήταν αυτός που οδήγησε την Ντόρντρεχτ στα σαλόνια, όμως δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του και η διοίκηση προχώρησε στην επιλογή του Έρνι Μπραντς. Ο 58χρονος Ολλανδός ξεκίνησε την προπονητική καριέρα του στα τμήματα υποδομής της Αϊντχόφεν (1993-2002) και στη συνέχεια δούλεψε στις Φόλενταμ (2005-06), Μπρέντα (2006-08) με αρκετή επιτυχία. Ακολούθως οι επιλογές του ήταν μάλλον περίεργες, αφού βρέθηκε να κοουτσάρει ομάδες σε Ιράν, Ρουάντα και Τανζανία! Επιστρέφει φέτος στο ολλανδικό ποδόσφαιρο με μια πολύ δύσκολη αποστολή.

Μεταγραφές
Δεν κατάφερε να παραμείνει στην πρώτη θέση της Τζούπιλερ Λιγκ, πληρώνοντας την αντεπίθεση της Βίλεμ και την κούραση στο δεύτερο μισό της σεζόν, όμως έστω και μέσω των πλέι οφ κέρδισε την άνοδο και επέστρεψε στην Ερεντιβίζιε μετά από 20 χρόνια. Στοχεύει αρχικά στην αποφυγή της τελευταίας θέσης, που είναι η μοναδική που οδηγεί απευθείας στον υποβιβασμό και από εκεί και πέρα θα προσπαθήσει να ξεφύγει και από τις θέσεις που οδηγούν στα πλέι άουτ (16-17).

Οι πιθανότητες πάντως φαίνεται πως δεν είναι με το μέρος της Ντόρντρεχτ, που έχασε πολλούς παίκτες το φετινό καλοκαίρι, ενώ και η αποχώρηση του Χάρι φαν ντερ Χαμ δεν μοιάζει θετική. Οι σημαντικότερες απώλειες αφορούν τον βασικό τερματοφύλακα Χαν (34 συμ.) και την επιθετική γραμμή με τους Χλάντον (35 συμ., 1 ως αλλαγή/17 γκολ) και Ντάνσο (31 συμ., 1 ως αλλαγή/13 γκολ) να αποτελούν παρελθόν, ενώ τουλάχιστον παρατάθηκε ο δανεισμός του εξτρέμ Κόρτε (33 συμ., 17 ως αλλαγή/15 γκολ) από την Ντεν Χάαγκ. Λιγότερο σημαντική η φυγή του μέσου Κουζεμάκερ (5 συμ.) και των επιθετικών Μαγιέλε (21 συμ., 15 ως αλλαγή/3 γκολ), Σνάιντερς (10 συμ., 9 ως αλλαγή/2 γκολ).

Στον αντίποδα έγιναν ορισμένες καλές κινήσεις, όμως παραμένει αμφίβολο το κατά πόσο καλύφθηκαν τα κενά. Ο Πολωνός Κούρτο (34 συμ. με Ρόντα) προορίζεται για βασικός κάτω από τα δοκάρια, ενώ χρήσιμες προσθήκες αναμένεται να αποδειχθούν αυτές του χαφ Φαν Χάαρεν (27 συμ., 10 ως αλλαγή/1 γκολ με Ντεν Χάαγκ) και του επιθετικού Τεν Φόορντε (13 συμ., 6 ως αλλαγή/2 γκολ με Πάντερμπορν), χωρίς όμως κάποιος από τους προαναφερθέντες να αποτελεί κάτι πραγματικά εξαιρετικό.

Δύσκολη η αποστολή της Ντόρντρεχτ, η οποία αυτή τη στιγμή δείχνει να έχει το ασθενέστερο υλικό της κατηγορίας.

Φιλικά παιχνίδια
3/7: Ντορντενάρεν – Ντόρντρεχτ 0-8
6/7: VV Γκόους – Ντόρντρεχτ 1-5
12/7: Ντόρντρεχτ – Ντεν Μπος 1-4
15/7: Ντόρντρεχτ – Ος 1-1
19/7: OVV – Ντόρντρεχτ 0-10
22/7: Ντεν Χάαγκ – Ντόρντρεχτ 3-0
26/7: Σχούσε – Ντόρντρεχτ 0-6
2/8: Ντόρντρεχτ – Φένλο 1-2